Jeanne d’Arc op de Brandstapel

Rouen 30 mei 1431 – De Engelsen binden haar ruw op de brandstapel. Jeanne d’Arc bidt ondertussen samen met een priester. Ze vraagt hem of hij een kruis omhoog wil houden boven het vuur. Als de vlammen omhoog slaan op het marktplein van de Franse stad schreeuwt Jeanne drie keer ‘Jezus’. De sfeer op het plein is gedempt. Mensen huilen om het droevige lot van Frankrijks grootste heldin.

Jeanne d'Arc heilig verklaard

Het lijden van Jeanne d’Arc heeft in de eeuwen na haar dood mytische proporties aangenomen. Met als hoogtepunt haar heiligverklaring door de paus in 1920. De reden waarom Jeanne zo tot de verbeelding spreekt is haar ongekende moed in combinatie met haar leeftijd: Jeanne was 16 toen ze ten strijde trok tegen de Engelse bezetter. Drie jaar later eindigde haar bevlogen leven als ‘ketter’ op de brandstapel.

De Honderjarige Oorlog

Jeanne begon haar strijd na het horen van stemmen die haar ingaven het op te nemen tegen de Engelsen. Frankrijk was in de Honderjarige Oorlog met Engeland verwikkeld, die het noorden van Frankrijk bezet hield. Ze overtuigde de troonopvolger van Karel de VI om haar de leiding over het leger te geven. Gekleed als man in een harnas nam ze Orleans en later Reims in. In deze laatste stad zorgde ze er persoonlijk voor dat de troonopvolger tot koning Karel VII werd gekroond.

Veroordeling en de brandstapel

Jeanne en haar leger rukten op naar Parijs. Een aanval op die stad in 1430 mislukte. Ze werd gevangengenomen door de Engelsen. Die wilde haar als ketter laten veroordelen om zo de legitimiteit van het koningschap van Karel VII te ontkrachten. Maar de Inquisitie sprak haar door een gebrek aan bewijs vrij. De Engelsen namen daar geen genoegen mee. Nadat ze haar hadden ‘betrapt’ op het dragen van mannenkleding, werd ze alsnog veroordeeld en nog dezelfde dag op de brandstapel gebonden. Haar veroordeling tot ‘ketter’ is in 1456 nietig verklaard.