1 maart jarig: Yitzchak Rabin
“Geef de vrede een kans”. Op jonge leeftijd maakt hij deel uit van het Israëlische leger en is hij opperbevelhebber tijdens de Zesdaagse Oorlog. Later zet hij zich als minister-president echter in voor de vrede met Egypte, en tekent hij voor een gedeeltelijke autonomie van de Palestijnen met de Oslo-akkoorden. Nobelprijswinnaar voor de Vrede Yitzchak Rabin werd geboren op 1 maart 1922.
Yitzchak Rabin werd geboren op 1 maart 1922 in Jeruzalem. Hij groeide uiteindelijk op in Galilea, waar hij met hoge cijfers afstudeerde aan de Agrarische Hogeschool. Toen Rabin negentien jaar oud was trad hij toe tot de Palmach, de elite eenheid van het Joodse ondergrondse leger. Al snel groeide hij uit tot één van de leiders van de organisatie. Toen de Britten zich in 1948 terugtrokken uit Israël werd de Palmach omgevormd tot de Israeli Defense Forces (IDF). In 1964 benoemde de Israëlische regering Rabin tot chef staf van het leger. Onder zijn bevel versloeg Israël met groot gemak de coalitie van Egypte, Syrië en Jordanië tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967.
Eén jaar trok hij zich terug uit het leger en besloot Rabin zich te richten op de politiek, waar hij in 1974 werd gekozen tot minister-president van Israël. Onder zijn leiding tekende Israël op 1 september 1975 de Sinaï overeenkomst met Egypte, waarin beide landen beloofden voortaan geen oorlog meer te voeren. Tevens gaf hij toestemming voor ‘Operatie Entebbe’, waarbij de Israëlische geheime dienst in Oeganda een passagiersvliegtuig bevrijdde uit de handen van lokale rebellen. Na een politiek schandaal omtrent een buitenlandse bankrekening trad Rabin in 1977 af als minister-president. Wel bleef hij nog lid van de Knesset, en deed hij tussen 1984 en 1990 dienst als minister van Defensie.
In 1992 werd hij gekozen als leider van de Israëlische arbeiderspartij en begon hij aan zijn tweede termijn als minister-president. In die hoedanigheid was hij in 1993 verantwoordelijk voor het tekenen van de Oslo akkoorden, waarmee de Palestijnen een vorm van autonomie kregen. Een jaar later zou Rabin hiervoor beloond worden met de Nobelprijs voor de Vrede. Op 4 november 1995 werd Yitzchak Rabin doodgeschoten door Yigal Amir, een rechts-orthodoxe Jood en fanatiek tegenstander van de Oslo akkoorden.
