Blokkade van Berlijn
Berlijn 1948 – een geallieerd transportvliegtuig landt in Berlijn. Even later landt er weer een. Een groepje toeschouwers heeft zich aan de randen van vliegveld Berlin - Tempelhof verzamelt om de ‘Rosinenbomber’ (rozijnenbommenwerpers) te aanschouwen.
Bijna een jaar lang, tot mei 1949, bevoorraden de Amerikanen en de Britten de twee miljoen West- Berlijners met voedsel en brandstof middels een luchtbrug. Die was aangelegd omdat de Russen de toevoer van stroom en voedsel naar West-Berlijn blokkeerden. Stalin was het namelijk oneens met de invoering van de D-Mark in de geallieerde zone. Hij zag de Britten en Amerikanen graag vertrekken uit het westelijke gedeelte van een stad die binnen zijn invloedssfeer lag. Maar de geallieerden toonden met de aanleg van de luchtbrug West-Berlijn niet op te willen geven.
Tijdens de blokkade versperden de Russen alle straten en vaarwegen. De elektriciteitsbedrijven in de oostelijke sector kregen de opdracht om de toevoer van stroom naar West-Berlijn te beperken. In het begin van de blokkade werd de capaciteit teruggebracht tot de helft. Later werd de elektriciteit geheel afgesloten. In totaal vlogen 277.264 vliegtuigen in en uit West-Berlijn die samen 2.400.000 ton vervoerden. De blokkade van Berlijn was een enorme logistieke operatie waarvan Stalin dacht dat de geallieerden het vanzelf op zouden geven. Dat was niet het geval. In mei 1949 zag hij in dat het zinloos werd en hief de blokkade op.
