Charles Dickens

Charles Dickens wordt beschouwd als een van de grootste Britse schrijvers. Hoewel hij vooral kinderen aansprak met zijn typetjes en gevoel voor humor, verwees hij dikwijls naar de sociale misstanden van het Engeland van de 19e eeuw. Zijn inspiratie haalde hij dan ook veelal uit zijn eigen ervaring.

Charles Dickens werd geboren op 7 februari 1812 in de Engelse stad Portsmouth. Op twaalfjarige leeftijd belandde zijn gezin in de gevangenis wegens betaalachterstanden. Charles werd opgenomen in verscheidene pleeggezinnen en moest stoppen met school om te gaan werken in de fabriek. Zowel zijn onrustige thuissituatie als de slechte werkomstandigheden in de fabriek zouden later een grote inspiratie vormen voor zijn boeken.

Inspiratie

Na de vrijlating van zijn vader werd Charles weer opgenomen in het gezin en volgde hij een opleiding aan de Wellington House Academy in Londen. De leraren op deze school waren streng en het onderwijs was slecht, onderwerpen die wederom later terug zouden keren in de verhalen van Dickens. Daarnaast moest hij van zijn moeder nog blijven werken in de fabriek, iets wat hij haar naar eigen zeggen altijd kwalijk zou blijven nemen. Op vijftienjarige leeftijd slaagde hij erin een ander baantje te vinden als klerk bij een advocatenkantoor. Niet veel later begon hij als freelancer stukken over rechtszaken te schrijven voor kranten.

Oliver Twist

In 1833 verscheen Dickens’ eerste verhaal getiteld ‘A Dinner at Poplar Walk’ in het tijdschrift Montly Magazine. Drie jaar later schreef hij zijn eerste volledige boek, ‘The Pickwick Papers’, over de avonturen van hoofdpersoon Samuel Pickwick. Overigens koos Dickens ervoor om zijn boeken niet in één keer uit te geven, maar steeds maandelijks een deel van het werk te publiceren in een tijdschrift. Vaak werden de afzonderlijke delen beëindigd met een ‘cliffhanger’ en liet Dickens de meningen van zijn lezers invloed hebben op het verloop van het verhaal. Eén van zijn beroemdste werken, het verhaal van de weesjongen Oliver Twist, verscheen tussen 1837 en 1839 in deze stijl.

Sociale kritiek

Vanaf 1845 besloot Dickens zijn manier van schrijven aan te passen. Zowel ‘Dombey and Son’ (1846-48) als het grotendeels autobiografische ‘David Copperfield’ (1849-50) hadden een duidelijkere structuur en een serieuzere ondertoon. Dickens begon zijn boeken steeds explicieter te gebruiken als manier om kritiek te leveren op de samenleving. Zo was ‘Bleak House’ (1852-53) een aanklacht tegen het falende Britse rechtssysteem en ging ‘Hard Times’ (1854) over de slechte economische omstandigheden van de arme bevolking. Eén van zijn laatste grote werken, ‘A Tale of Two Cities’ (1859) over de aanloop naar de Franse revolutie, werd zijn grootste succes, met inmiddels al meer dan 200 miljoen verkochte exemplaren.

Nalatenschap

Na een treinongeluk in 1865 besloot Charles Dickens vrijwel volledig te stoppen met schrijven. Vijf jaar later overleed hij als gevolg van een hartaanval op 9 juni 1870. Zijn populariteit zou na zijn dood alleen nog maar groter worden. In de 20e eeuw vonden niet alleen zijn boeken gretig aftrek, maar werden ook een aantal van zijn verhalen verfilmd. In 2012 vond het Britse Film Instituut het tot nu toe oudst bekende filmfragment van een verhaal van Dickens. Het gaat om een scene uit ‘Bleak House’ waarin straatveger Joe in elkaar zakt en sterft van de kou.