Cleopatra VII Philopator: de laatste Farao
Lange tijd wist ze zich met behulp van haar schoonheid en haar charmes staande te houden in een mannenwereld. Ze verleidde twee belangrijke Romeinse generaals en wist daarmee uit te groeien tot de machtigste vrouw in Egypte. De derde maal werden haar avances echter genegeerd, waarop ze besloot zichzelf van het leven te beroven: Cleopatra, de laatste farao van Egypte.
Cleopatra VII Philopator werd geboren in het jaar 69 voor Christus als de dochter van de Egyptische farao Ptolemaeus II. Volgens de Egyptische traditie trad ze al op jonge leeftijd in het huwelijk met haar oudste broer, de acht jaar jongere Ptolemaeus III. Bij het overlijden van hun vader in 51 voor Christus werd het ‘echtpaar’ vervolgens gezamenlijk benoemd tot mede-heersers van Egypte.
Machtsstrijd
Vrijwel meteen maakte Cleopatra echter duidelijk dat ze niet van plan was de macht te delen met haar broer en echtgenote. Zo liet ze alleen zichzelf afbeelden op munten en weigerde ze documenten te ondertekenen waar de naam van Ptolemaeus ook op stond. Dit alles was echter in strijd met de Egyptische gebruiken, die juist stelden dat de mannelijke heerser superieur was ten opzichte van de vrouw. In 48 voor Christus werd Cleopatra daarom afgezet door een samenzwering van hovelingen en vervolgens verjaagd uit het paleis.
Caesar
Ptolemaeus III werd daarmee alleenheerser, maar hij ging al snel de fout in. In een poging de Romeinse generaal Julius Caesar tevreden te stellen besloot hij namelijk Pompeius Magnus, Ceasar’s rivaal in de Romeinse burgeroorlog, te laten onthoofden. Ceasar zag deze ‘gunst’ echter als een grove belediging, want Pompeius was weliswaar zijn vijand geweest, maar hij was ook nog steeds een Romeins consul. Cleopatra maakte handig gebruik van deze vijandigheid en liet zich – gewikkeld in een tapijt – naar het kamp van Caesar smokkelen, waar zij zich aanbood als zijn minnares.
Caesarion
De 52-jarige generaal en de 21-jarige dochter van een farao begonnen al snel een relatie, en Caesar installeerde Cleopatra weer als alleenheerser van Egypte. Vervolgens bracht hij de winter met haar door, wat negen maanden later resulteerde in de geboorte van Caesarion. Ondertussen was Ptolemaeus III verdronken in de Nijl, waardoor Cleopatra zich geen zorgen meer hoefde te maken over haar machtspositie. In de zomer van 46 kon ze het zich daarom veroorloven om te verhuizen naar Rome, waar Caesar een gouden standbeeld voor de Egyptische liet oprichten. Twee jaar later kwam hun relatie echter tot een abrupt einde met de moord op Caesar door Brutus in 44 voor Christus.
Marcus Antonius
Cleopatra trok daarop meteen terug naar Egypte, waar ze de inmiddels driejarige Caesarion benoemde tot haar mede-farao. Aanvankelijk probeerde zich afzijdig te houden van de nieuwe Romeinse burgeroorlog, die was uitgebroken tussen aanhangers van Caesar en die van Brutus. Maar in 41 voor Christus kwam Marcus Antonius, een van de belangrijkste vrienden van Caesar, naar Egypte om haar te dwingen een kant te kiezen. Cleopatra besloot daarop ook deze Romeinse generaal te verleiden en de twee begonnen al snel een relatie, waaruit twee kinderen geboren zouden worden.
Slag bij Actium
De relatie tussen Marcus Antonius en Cleopatra hield lange tijd stand, waardoor de Romeinse bevelhebber zich nog maar zelden in Rome liet zien. Hierdoor slaagde Octavianus, de geadopteerde zoon van Julius Caesar en de latere keizer Augustus, erin de Romeinse bevolking tegen Antonius op te zetten. Het kwam wederom tot een burgeroorlog en in 31 voor Christus werd Antonius verslagen bij de Slag bij Actium.
Zelfmoord
Cleopatra probeerde daarop voor de derde maal een Romeinse generaal te verleiden, maar Octavianus bleek niet geïnteresseerd. Volgens de historische bronnen uit de oudheid besloot de Egyptische farao zich daarop van het leven te beroven door zichzelf in haar borst te laten bijten door een cobra.
Historici houden er echter ook rekening mee dat ze mogelijk om het leven werd gebracht door Octavianus, die later ook Caesarion liet vermoorden. Cleopatra VII stierf op 12 augustus van het jaar 30 voor Christus op 38 of 39-jarige leeftijd.
