De geschiedenis van Eritrea

Zaterdag 15 april 2017 woont de topadviseur van de Eritrese president Afewerki een bijeenkomst van de jongerenpartij van de Eritrese People’s Front for Democracy and Justice bij in Veldhoven. Dit is de enige partij die is toegestaan in Eritrea en regeert het land al sinds 1993 met harde hand. De Tweede Kamer noemde het bezoek onlangs ongemakkelijk en het houdt de gemoederen onder Eritrese Nederlanders bezig.

Eritrea in de oudheid

In de oudheid kende het gebied wat we nu kennen als Eritrea zijn hoogtijdagen als het koninkrijk Aksum. Een handelsrijk dat bestond vanaf het jaar 100 tot 940 en dat rijkdom kende door de handel in ivoor. Het koninkrijk sloeg zijn eigen munten en rijkte zo ver als tot de Romeins-Egyptische grens.

Eritrea als Italiaanse kolonie

Gedurende de wedloop om Afrika in het einde van de 19e eeuw begon het land qua landgrenzen zijn huidige vorm aan te nemen. Een rijke Italiaanse grootgrondbezitter kocht van de Ottomanen een stuk land in de baai van Assab om een tussenstop te creëren voor Italiaanse schepen die door het net aangelegde Suezkanaal wilden varen. Italië maakte gebruik van de onrust die destijds in het land heerste door het land in 1889 in te lijven als kolonie. De Italianen investeerden veel in de infrastructuur van hun nieuwe kolonie, en zorgden er tevens voor dat er veel banen beschikbaar kwamen door fabrieken te openen.

Eritrea in WOII

Onder het bewind van Benito Mussolini werd Eritrea samengevoegd met de andere Italiaanse kolonies Somaliland en Ethiopië onder de noemer Italiaans-Oost-Afrika. In het land werden onder Mussolini talloze gebouwen neergezet die de grandeur van het Italiaanse rijk moesten weerspiegelen. Toen de Britten in 1943 Eritrea bezetten, vernietigden ze een hoop van de infrastructuur, waardoor het land in verval raakte.

Eritrea na WOII

Na de tweede wereldoorlog waren er veel landen met een politieke agenda in Eritrea. Zo ook de Ethiopische keizer Haile Selassie, die zowel Somaliland als Eritrea bij Ethiopië voegde. Vanwege de militaire steun van Selassie aan de geallieerden in de tweede wereldoorlog konden de geallieerden hier weinig tegenin brengen.

Ethiopische overheersing

In 1950 besloten de Verenigde Naties dat Ethiopië en Eritrea samen zouden gaan in een federatie. Aanvankelijk had Eritrea nog zeggenschap in deze federatie met Ethiopië, maar dat veranderde toen Selassie de regering van het land in 1962 ontbond. In 1960 hadden Eritrese bannelingen in Caïro de Eritrean Liberation Front opgericht. Zij vochten voor onafhankelijkheid van het Ethiopische regime. Vanwege onenigheden binnen de beweging splitste een overwegend links en christelijk deel zich in 1972 op in de Eritrean People’s Liberation Front. Toen Haile Selassie in 1974 door middel van een staatsgreep werd afgezet, leek het land richting de onafhankelijkheid te gaan. Met hulp van de Sovjet-Unie wist de militaire raad die in Ethiopië aan de macht was echter nog een aantal jaar aan de macht te blijven in Eritrea, maar met de val van de Sovjet-Unie kwam er ook een einde aan de steun voor Ethiopië.

Ogenschijnlijke onafhankelijkheid voor Eritrea

In 1993 stemde 99,83% van de bevolking voor een onafhankelijk Eritrea, waarna de Peoples Front for Democracy and Justice aan de macht kwam. Voorbij was het geweld tussen Eritrea en Ethiopië nog niet, want in 1998 leidde een opstootje aan de grens tot een oorlog met tienduizenden doden tot gevolg. Met Isaias Afewerki als president werd het land echter opnieuw een militaire dictatuur. Zo worden er geen verkiezingen gehouden, is er spraken van een dienstplicht die voor onbepaalde tijd kan worden verlengd en voert het regime een grote druk uit op de bevolking.