De Slag bij Isandlwana
Op 22 januari 1879 vond de Slag bij Isandlwana plaats en was onderdeel van de Zoeloe-oorlog. Dit was een slag tussen de Britten en de Zoeloes en vond plaats bij de Isandlwanabergen in Zuid-Afrika. Tijdens deze slag werden de Britten met overmacht verslagen door de Zoeloes, slechts enkele Britse soldaten overleefden de Slag bij Isandlwana.
Aanloop tot de Slag bij Isandlwana
De Britten wilden Zuid-Afrika toevoegen aan hun Britse Rijk en stuurden een leger naar het gebied, onder leiding van Sir Henry Frere. In het gebied waren echter al twee onafhankelijke rijken, de Republiek van Zuid-Afrika en het Zoeloekoninkrijk. Frere kreeg de taak een plan te bedenken om Zuid-Afrika aan het Britse Rijk toe te voegen. Hij besloot dat de beste manier om dit te bereiken een militaire overwinning op de Zoeloes was.
Het ultimatum van Frere
Om een oorlog uit te lokken met de Zoeloes stelde Frere Zoeloekoning Cetshwayo een ultimatum op 11 december 1878. Er hadden enkele schermutselingen plaats gevonden tussen de Britten en de Zoeloes. Frere eiste onder meer van Cetshwayo dat de Zoeloes die verantwoordelijk waren voor de onrust zwaar gestraft werden, dat Cetshwayo een boete betaalde en dat enkele belangrijke Zoeloes aan de Britten werden uitgeleverd. Cetshwayo ging niet op het ultimatum in en de Britten verklaarden de Zoeloes de oorlog.
In de weken daarna begon het Britse leger onder leiding van Lord Chelsmford zich voor te bereiden op de strijd. Ze sloegen hun kamp op bij Isandlwana. In de ochtend van 22 januari zond Chelmsford de meeste legereenheden erop uit om de Zoeloes te lokaliseren. Er bleef één legereenheid achter van zo’n 1.500 man, onder leiding van luitenant-kolonel Henry Pulleine. Dat was het moment dat de Zoeloes hun slag sloegen.
De Slag bij Isandlwana
De Zoeloes hadden een enorm leger opgebouwd, waar de Britten geen weet van hadden. Ongeveer 24.000 soldaten, enkel bewapend met speren en schilden, vielen het kamp aan. Door de enorme overmacht werden de Britse soldaten al snel verslagen, ondanks hun modernere wapens. De Zoeloes spaarden bijna niemand, er waren maar een handvol overlevenden aan de Britse kant.
De Slag bij Isandlwana was pas het begin van de Zoeloe-oorlog, na de nederlaag van het Britse leger traden de Britten extra hard op tegen de Zoeloes. Ze zonden militaire versterkingen en in de reeks veldslagen die volgde werden de Cetshwayo en de Zoeloes uiteindelijk verslagen.
