De slag bij Karbala

Karbala 680 – Op 10 oktober vond er bij de stad Karbala, in het huidige Irak, een ongelijke strijd plaats. Imam Husain ibn Ali, de kleinzoon van de profeet Mohammed, stuitte met een groep volgelingen op het leger van kalief Yazied I. De groep van Husain ibn Ali, inclusief zijn jonge zoon, werd volledig uitgemoord.

Na de dood van Mohammed in 632 ontstond er onenigheid over wie de moslims moest leiden. Hierop ontstonden twee stromingen. De ene stroming beweerde dat de schoonzoon van Mohammed, Ali, de opvolger van de profeet moest zijn. Ali werd door hen de imam genoemd. In dit geval zou god Ali hebben aangewezen als opvolger. De andere stroming verkoos een prominente vriend van Mohammed, Abu Bakr, als opvolger. Abu Bakr werd door hen uitgeroepen tot eerste kalief. Dit meningsverschil zou leiden tot het ontstaan van twee groepen die tegenwoordig, onder de namen soennieten en sjiieten, nog steeds zichtbaar zijn in de moslimwereld. De volgelingen van de kaliefen zouden uitgroeien tot de soennieten, terwijl de de volgelingen van de imam zich sjiieten gingen noemen. Na de dood van Ali werd Husain ibn Ali door de sjiieten uitgeroepen tot de volgende imam. De nieuwe kalief Yazied I kon dit echter niet accepteren, omdat dit een bedreiging was voor zijn macht. Terwijl Husain ibn Ali met 72 volgelingen onderweg was naar Koefa, sneed het leger van Yazied I hen op 10 oktober 680 de pas af. In de strijd kwamen alle volgelingen van Husain ibn Ali om het leven. De sjiieten herdenken deze gebeurtenis jaarlijks tien dagen lang en deze herdenking eindigt op 10 oktober, de dag van de slag van Karbala. Husain en zijn volgelingen worden door de sjiieten vereerd als martelaren die stierven door toedoen van een tiran.