Eind negentiende eeuw was de veiligheid van auto’s niet belangrijk

Waar vroeger de auto een vreemde verschijning was in het dorp, is de auto heden ten dage niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Ieder gezin heeft wel een of meerdere auto’s in bezit . In de eerste decennia (1850-1900) van de auto vielen er nog veel gewonden en dodelijke slachtoffers. De veiligheid werd daardoor langzaamaan steeds verder aangescherpt door de overheid. Het resultaat is een zelfrijdende auto vandaag de dag.

Auto is statussymbool

De auto was een echt statussymbool van de rijkere elite in de negentiende eeuw. Niet iedereen kon een auto betalen. Toen bijna alle rijke mensen een auto hadden, werd deze steeds vaker gebruikt voor langere ritten. De auto ging immers sneller dan paard en wagen. Ook konden meerdere passagiers worden meegenomen en zo groeide het gebruik van auto’s enorm. Door deze grote vraag naar auto’s, begonnen fabrikanten meer auto’s te produceren. Een van de pioniers op dit vakgebied was de Amerikaanse industrieel Henry Ford (1863-1947). Hij produceerde begin twintigste eeuw in Amerika veel auto’s in zijn fabrieken. Hij had namelijk de ‘lopende band’ geïntroduceerd waarbij de efficiëntie van het fabriekswerk werd verhoogd. Vanaf toen maakte elke arbeider één onderdeel van de auto, wat dus minder kennis behoefte. Hierdoor kon sneller worden gewerkt. De enorme vraag naar auto’s kon door deze massaproductie gerealiseerd worden. Door deze goedkope productie konden steeds meer mensen een auto betalen.

Veel verkeersdoden

Doordat er meer auto’s op de weg kwamen, nam de onveiligheid ook toe. Het eerste verkeersslachtoffer was dan ook te betreuren in 1869 toen Mary Ward uit een auto werd geslingerd en onder de wielen terecht kwam. In 1896 overleed ook het eerste voetgangersslachtoffer Bridget Driscoll door een aanrijding. De auto’s van toen moesten vooral bedrijfszeker en robuust zijn. Aan de veiligheid werd niet zoveel aandacht besteed. Het ging immers om de status. Zo kon het zijn dat de auto alleen lakschade had maar de passagiers wel overleden waren door de klap. In de jaren ’60 van de twintigste eeuw werd door activisten onder leiding van activist Ralph Nader gepleit voor betere wetten op het gebied van veiligheid.

Veiligheidsregels auto

De overheid nam daardoor steeds meer regels over veiligheid aan. Aan de hand van nieuwe technieken werd in 1956 door Henry Ford de autogordel geïntroduceerd en kwam Volvo in 1959 met de eerste driepuntsgordel. Deze werd in Nederland in 1971 verplicht gesteld in nieuwe auto’s . Daarmee werd het gevaar tijdens een botsing verminderd. Ook andere passieve veiligheidsmiddelen zoals airbags (1971) en een veiligheidskooi in de auto (1951) werden uitgevonden en verbeterd. Qua actieve veiligheid werden krachtige remsystemen en ABS (Antiblokkeersysteem/1929) ontwikkeld. Ook de crashtest, voor het eerst uitgevoerd in 1997, heeft veel mensenlevens gered.
Toch vallen er elk jaar nog duizenden slachtoffers in het verkeer en is het onder jongeren doodsoorzaak nummer 1. De verkeersonveiligheid is daarom een maatschappelijke probleem waar de overheid veel aan probeert te doen door middel van strenge rijexamens. De nieuwste ontwikkeling op het gebied van veiligheid in de auto betreffen nu vooral technieken zoals zelf parkerende auto’s, waarschuwingssystemen en applicaties die je helpen bij het autorijden. Ook deze worden doorontwikkeld en in de toekomst misschien wel in elke auto geïnstalleerd.