Geschiedenis van Brutus, de moordenaar van Julius Caesar

In Het verloren legioen van Ben Kane worden de levens van verschillende personen in het Romeinse Rijk omschreven. Het is 70 voor Christus en Caesar bestuurt het Rijk met harde hand. Het is daardoor een zwaar bestaan voor velen, zoals voor prostituee Fabiola. Zij wordt door veel machtige mannen bezocht, waaronder de latere verrader van Caesar, Brutus. 

Het leven van Brutus

Marcus Junius Brutus werd in 85 voor Christus geboren, en is de zoon van Marcus Junius Brutus maior en Servilia Caepionis, die later de minnares van Julius Caesar werd. In 77 v. Chr. werd de vader van Brutus vermoord door militair leider Pompeius. Brutus werd toen geadopteerd door zijn oom Quintus Servilius Caepio, en opgevoed door een andere oom, Cato. 

Politieke carrière 

Brutus werd in 58 v. Chr. assistent van zijn oom Cato, die gouverneur van Cyprus was. Na een paar jaar keerde Brutus terug naar Rome, waar hij in 53 v. Chr. tot quaestor verkozen werd. 

In Rome liepen de spanningen ondertussen hoog op tussen generaals Caesar en Pompeius. In 49 v. Chr. brak een burgeroorlog uit tussen beide generaals. Hoewel Pompeius de moordenaar van zijn vader was, sloot Brutus zich aan zijn kant aan.

Hij werd vervolgens tijdens de slag van Pharsalus door de troepen van Caesar gevangen genomen. Caesar schonk de zoon van zijn minnares genade. Hij nam Brutus op in zijn vriendenkring en benoemde hem zelfs tot gouverneur van Gallia Cisalpina. Bovendien beloofde Caesar hem te benoemen tot consul in 41 v. Chr. Zover kwam het echter niet.

Bestel het boek

/*-->*/

Het verloren legioen

€ 12.50

Moord op Julius Caesar

Caesar trok steeds meer macht naar zich toe, en had zich tot dictator primus (dictator voor het leven) laten benoemen. In de Senaat groeide de onvrede over de dictator, en een complot werd gesmeed. Het brein achter de samenzwering was de zwager van Brutus, Cassius.

Caesar had Brutus weliswaar goed behandeld, maar Brutus koesterde wrok vanwege de affaire tussen hem en zijn moeder. Op 15 maart 44 v. Chr. werd Caesar bij een senaatsvergadering neergestoken. Brutus gaf daarbij de genadeklap, waarop Caesar vroeg: Et tu, Brute? (Ook jij, Brutus?). 

Slag bij Philippi

Brutus verliet Rome in 44 v. Chr. en werd gouverneur van Kreta. Samen met Cassius, die ook in het moordcomplot van Caesar zat, wist hij rijkdom en een leger op te bouwen. In Rome was Caesar inmiddels opgevolgd door zijn achterneef Octavianus (later keizer Augustus). Hij verklaarde in 43 v.Chr. Brutus officieel tot moordenaar van Caesar.

Brutus vernam van Cicero dat de troepen in Rome verdeeld waren en hij besloot om samen met Cassius en hun troepen naar Rome te trekken. Octavianus bundelde zijn krachten met Marcus Antonius. In 42 v.Chr. vochten Brutus en Cassius tegen Octavanius en Marcus Antonius tijdens de slag bij Philippi. Na de slag te hebben verloren, beroofde Brutus zich van het leven. Marcus Antonius zorgde ervoor dat hij een eervolle begrafenis kreeg.