Geschiedenis van inkt

Ergens rond 2500 voor Christus werd er een uitvinding gedaan, waarvan de blijvende invloed nog niet vermoed kon worden. Inkt werd zowel in het oude China als in het oude Egypte uitgevonden, maar nergens zou inkt zo snel zo populair worden als in China.

Inkt werd op meerdere plaatsen in de wereld tegelijk uitgevonden. Zo rond 2500 voor Christus kwamen zowel in het oude Egypte als in het oude China mensen op het idee om roetdeeltjes te mengen met lijmachtige substanties.

India inkt

In China ontstond de India inkt. Deze inkt werd gemaakt van beenderlijm gemengd met zwart pigment van roet, ook wel zwartsel genoemd. Dit mengsel werd in kommen gegoten, waar het stolde. Door met een vochtige kwast over het blok gestolde inkt te strijken, werd de inkt weer vloeibaar en kon het gebruikt worden.

Romeinse inkt

1600 jaar geleden ontstond een nieuwe soort inkt die lang populair bleef, ook onder de Romeinen. Deze inkt werd gemaakt van ijzerzouten die gewonnen werden door ijzer met zwavelzuur te bewerken. Dit ijzer werd gemengd met olie uit galnoten en verdikkingsmiddel. Deze inkt werd Atramentum genoemd. Het recept was relatief eenvoudig, waardoor veel mensen in staat waren inkt te maken. Door al die thuisnijverheid ontstonden er veel verschillende varianten op Atramentum. Inktsoorten die gebaseerd waren op Atramentum werden tot in de 19e eeuw gebruikt.

Inktvraat

Omdat één van de bestanddelen van Atramentum en alle andere daarvan afgeleide inktsoorten zuur is, tast de inkt op lange termijn het papier aan. De inkt, die bij het aanbrengen een sepiabruine kleur heeft, droogt later zwart of donkerblauw op. Als een document verkleurd is, zegt dat iets over de staat waarin het document verkeert. Hoe bruiner de tekst, hoe slechter het document eraan toe is. Uiteindelijk kan het gebeuren dat de zure inkt door het papier heen vreet. Dit proces wordt inktvraat genoemd.

Boekdrukkunst

Toen in Europa de boekdrukkunst doorbrak, bleek dat de Atramentuminkt niet goed werkte. De inkt vlekte te veel voor gebruik in de drukpersen. Daarom werd een nieuwe soort inkt ontwikkeld die veel olieachtiger was. In deze inkt werden terpentijnharsen toegevoegd.

Drukinkt & de balpen

Lang werd inkt dus op basis van natuurlijke producten gemaakt. De ontwikkeling van de chemische industrie in de twintigste eeuw zorgde er echter voor dat er nieuwe synthetische inkten ontwikkeld werden waarmee nieuwe toepassingen gevonden werden. De drukinkt werd verbeterd. De stroperige en sneldrogende drukinkt inspireerde László Bíró in zijn zoektocht naar een oplossing voor de vlekkerige inkt van de vulpen. De inkt die in drukpersen gebruikt werd, bleek niet bruikbaar voor vulpennen, maar door een balletje in de punt van een pen te verwerken, kon de inkt toch op het papier aangebracht worden. De balpen was geboren.