Grote brand van Londen
Londen 1666 - Vanaf een boot aan de Tower Wharf is te zien hoe het vuur zich over de stad verspreidt. Achter St. Paul’s Cathedral laaien de vlammen het hoogst op, alsof ze stuk voor stuk de top van de toren proberen te bereiken. De vuurzee zal drie dagen aanhouden, van 2 september tot 5 september 1666.
De brand begon in de bakkerij van Thomas Farriner, de bakker van koning Karel II. Hij zou zijn oven niet hebben gedoofd, waardoor kort na middernacht een stapel hout vlam vatte. Farriner en zijn familie wisten nog net aan de vlammen te ontsnappen. Ondertussen werd de burgermeester van Londen wakker, maar hij beweerde dat het om een kleinigheid ging. Omdat hij weer naar bed ging, werd er pas laat in de nacht besloten dat er opgetreden moest worden.
Het vuur slaat over
Het vuur was echter door een strenge oostenwind overgeslagen naar nabijgelegen gebouwen, die indertijd nog vaak uit hout of stro bestonden. De vlammenzee verspreidde zich zo snel, dat brandgangen - die gemaakt werden door met buskruit paden of gebouwen op te blazen - geen effect meer hadden. Tegen de derde dag sloeg heel Londen op de vlucht.
Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!
St. Paul's Cathedral
Het hoogtepunt was de verwoesting van St. Paul’s Cathedral, die voorafgaand aan diens instorting een aantal uur lang als silhouet afstak tegen een tweehonderd meter hoge vuurkolom. Op de vierde dag doofde het vuur vanwege goed geplaatste brandgangen en door de afnemende wind. Toch was ruim 80 procent van de historische kern van Londen afgebrand en de resten smeulden nog maanden na. In totaal waren 87 kerken, 13.200 huizen en St. Paul’s Cathedral verwoest. Een latere schatting zou aangeven dat de 70.000 van de 80.000 inwoners van Londen zijn of huis kwijt was door de brand.
Slachtoffers van de Great Fire of London
Na de ramp zijn er maar negen tot zestien slachtoffers geregistreerd, hoewel wordt beweerd dat veel mensen zijn gecremeerd door de hitte en nooit zijn gevonden. Bovendien was er enkel een Bill of Mortality waarop men zelf overlijdensgevallen moest melden. Dit was waarschijnlijk expres gedaan, gezien het feit dat Karel II vreesde voor een rebellie onder de vluchtelingen van de stad. Londen is uiteindelijk herbouwd op dezelfde fundamenten als daarvoor.
Brandstichting?
Niet lang na de brand werd een verdachte opgepakt. De Fransman Robert Hubert bekende dat hij de brand zou hebben aangestoken, maar al snel bleek dat zijn verhaal niet klopte. Desondanks werd hij 27 oktober ter dood gebracht aan de galg.
