Haile Selassie wordt keizer van Ethiopië

Op twee november 1930 liet de Ethiopische koning Tafari zich kronen tot keizer Haile Selassie. Selassie was de erfgenaam van een dynastie die claimde af te stammen van de bijbelse koning Salomo en de koningin van Sheba.

Selassie's jeugd

Haile Selassie werd op 23 juli 1892 geboren als Tafari Makonnen. Zijn vader, Ras Makonnen, was een Ethiopische edelman en een vertrouweling van de toenmalige Ethiopische keizer. Als kind wist Tafari op te vallen bij de keizer door zijn goede prestaties als student. Daardoor werd hij door de keizer benoemd tot gouverneur van de provincies Sidamo en Harer. Als gouverneur stond hij bekend als progressief. Hij probeerde in het feodale Ethiopië de invloed van de oude adel in te perken ten gunste van het centrale gezag.

Toenemende invloed

Toen de keizer in 1913 overleed, werd hij opgevolgd door zijn kleinzoon, Lij Iyasu. Lij Iyasu maakte zich echter niet populair bij de Ethiopiërs. Zijn stijl van regeren was onbetrouwbaar en hij had een nauwe band met de islam, terwijl zijn volk overwegend Ethiopisch orthodox-christelijk was. De tegenstand tegen het bewind van Iyasu groeide snel. Tafari werd ondertussen populairder bij zowel conservatieve als progressieve groepen in Ethiopië. Daardoor werd hij een belangrijke figuur in het verzet tegen Iyasu. Het lukte in 1916 om Iyasu af te zetten. Een tante werd aangewezen als keizerin Zauditu. Tafari werd meteen aangewezen als haar opvolger en kreeg de titel kroonprins. Als kroonprins werd Tafari gevolmachtigd regent. Daarmee was hij nu defacto de leider van Ethiopië.

Regentschap van Tafari

Hoewel de positie van Tafari op het eerste gezicht invloedrijk leek, viel dat in de praktijk tegen. De nog relatief jonge en onervaren Tafari moest het opnemen tegen ministers die veel meer ervaring hadden met de intriges aan het hof. Veel van de hervormingen die Tafari wilde doorvoeren werden continue gedwarsboomd. Om aan invloed te winnen begon Tafari zich naar het buitenland steeds meer als het gezicht van Ethiopië te presenteren. In het binnenland wist hij langzaam zijn aanhang te vergroten door jonge, goed opgeleide Ethiopiërs aan te stellen als ambtenaar. Daarmee sloeg hij twee vliegen in een klap. De overheid kon beter functioneren, terwijl zijn populariteit ook toenam. Een goed functionerende overheid was noodzakelijk, wilde Ethiopië onafhankelijk blijven in een vrijwel volledig gekoloniseerd Afrika. In 1923 wist Tafari het zelfs voor elkaar te krijgen Ethopie toe te laten treden tot de Volkerenbond.

Weerstand tegen Tafari

Tafari's postitie was daarmee nog steeds niet helemaal zeker. Zijn hervormingsgezindheid begon hem weer populariteit te kosten. Vooral de adel op het platteland zag zijn positie aangetast door alle hervormingen die Tafari doorvoerde. Er ontstond onrust en hier en daar begonnen edelen hun persoonlijke milities in te zetten. Tafari wist echter die gewapende opstanden in zijn voordeel te gebruiken. Net als het politieke bestel van het land, was ook het keizerlijke leger gemoderniseerd. Beter bewapend en getraind kreeg dat leger al snel de overhand. Hierdoor won Tafari aan invloed ten koste van zijn tegenstanders. In 1928 werd hij door de keizerin gepromoveerd tot koning. Toen twee jaar later de keizerin overleed liet hij zich tot keizer uitroepen en koos de naam Haile Selassie. Selassie zou keizer blijven tot een staatsgreep in 1975.