Hiroo Onoda: De Japanse militair die niet opgaf

Op 15 augustus 1945 capituleerde Japan en kwam er een einde aan de Tweede Wereldoorlog. De akte die dit bevestigde werd op 2 september ondertekend. Het bleek echter dat dit niet voor elke Japanner het einde van de oorlog was, want soldaat Hiroo Onoda gaf zich pas in 1974 over.

Achtergrond Onoda

Onoda Hiroo Onoda werd op 19 maart 1922 geboren in het dorpje Kamekawa te Japan. Hij behoorde tot een familie van oude samoerai strijders. Zijn vader was zelf sergeant van een cavaleriebrigade tijdens WOII tot 1943, hij kwam om het leven in China. Toen de jonge Hiroo 17 jaar werd ging hij voor een handelsbedrijf werken in China. Dit was echter van korte duur, want een jaar later werd hij opgeroepen om dienst te doen in het keizerlijke Japanse leger. In tegenstelling tot de meeste soldaten, ging Onada naar een militaire school waar mannen getraind werden voor guerrillaoorlogvoering. Op 26 december 1944 werd hij naar Lubang in de Filipijnen gestuurd, een eiland waar hij nog lang zou verblijven.

Doorgaan tot het einde

Onoda had van de majoors Yoshimi Taniguchi en Takahashi orders gekregen om het Lubang garnizoen te leiden met als basis de guerrillagevechtstechnieken. Toen Onoda en zijn medesoldaten bezig waren met klaarmaken voor vertrek, had hun divisiecommandant nog een extra bevel: “Jullie mogen absoluut niet door jullie eigen handen dood gaan. Het kan drie jaar duren, misschien vijf jaar, maar wat er ook gebeurd, we komen terug voor jullie. Tot die tijd moet je zelfs als je nog maar één soldaat hebt, hem leiden. Jullie moeten misschien overleven door kokosnoten te eten. Als dat moet, eet dan kokosnoten! Onder geen omstandigheden mogen jullie je levens vrijwillige opgeven.” Zoals zal blijken nam Onoda deze raad zeer letterlijk en serieus.

Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!

Lubang Island

Op Lubang moesten Onoda en zijn mannen aanvallen tegen vijandelijke vliegvelden leiden en de pier bij de haven opblazen. Toen hij aankwam trof hij de soldaten ontmoedigd aan. De garnizoenscommandanten besloten Onoda niet te helpen met zijn missie. Het ontbrak hem dan ook aan autoriteit. Om deze reden krijg hij de naam ‘Noda Shoyu’, een sojasaus merk en wat betekende dat Onoda slechts een smaakmaker was en niet meer dan dat. Het gevolg was dat het eiland overlopen werd door de geallieerden en de Japanners uitgedund werden, want op 28 februari 1945 vielen Amerikaanse troepen het eiland aan. De Japanners verloren de vier dagen durende strijd. De overlevende Japanse soldaten splitsten zich (uit veiligheidsoverwegingen) op in kleine groepjes van drie á vier mensen en trokken het binnenland in.

Verkeerd beeld realiteit

Uiteindelijk bleven alleen nog maar Onoda en drie mannen uit zijn groepje over: korporaal Shoichi Shimada en de soldaten Kinshichi Kozuka en Yuichi Akatsu. De mannen leefden zeer dicht op elkaar, met slechts een aantal voorraden. Het enige wat ze hadden waren hun eigen kleding, een kleine hoeveelheid rijst en elk een wapen met weinig munitie erin. Het rantsoeneren van rijst was lastig en zorgde voor ruzies onderling, maar het werd aangevuld met kokosnoten en bananen. De mannen bleven ook guerrillatactieken gebruiken tijdens schermutselingen en gingen door met oorlog voeren vanuit het binnenland. Het bericht dat Japan zich op 15 augustus 1945 had overgegeven kwam nooit bij hen aan.

Terug naar huis

Ondanks dat zijn kameraden door de jaren heen overleden en ondanks pogingen van het Filipijnse leger, brieven en nieuwskranten, radio-uitzendingen en zelfs een pleidooi van zijn broer, geloofde Onoda niet dat de oorlog over was. Op 20 februari 1974 kwam hij een Japanse student genaamd Norio Suzuki tegen. De jongen had zijn school achtergelaten en had tegen vrienden gezegd dat hij op zoek ging naar Onoda. De twee werden vrienden, maar Onoda zei dat hij aan het wachten was op orders van zijn bevelhebbers. Op 9 maart 1974 had hij afgesproken op een locatie met Suzuki. Hij trof daar één van zijn oude bevelhebbers aan, majoor Taniguchi, die hem het bevel gaf om zich over te geven. 29 jaar na Japans overgave en 15 jaar nadat hij officieel dood was verklaard, kwam Onoda met zijn geweer en munitie uit de jungle. Terug in Japan kreeg hij een heldenontvangst. In 1996 ging hij nog een keer terug naar het eiland waar hij 30 jaar lang verstopt zat. Hiroo Onoda stierf in januari 2014 op 91-jarige leeftijd in Tokio.