Hoe komen de Zwitsers aan die goede chocolade?

De Zwitsers staan bekend om hun lekkere kaas én hun lekkere chocolade. Maar de cacaoplant is een tropische plant, die je in de Alpen niet buiten een kas zal tegenkomen. Hoe komt al die chocola dan toch in Zwitserland terecht?

De komst van chocolade in Europa

Cacao groeit inderdaad niet in Zwitserland, maar alleen in tropische oorden. Het waren dan ook niet de Zwitsers, maar Spaanse ontdekkingsreizigers die chocola vanuit Zuid-Amerika meenamen naar Europa. De Azteken dronken al dranken op basis van de cacaoboon en de Spanjaarden keken van hen het kunstje af en namen de cacaobonen én het materiaal om de drank te maken mee naar Europa. Daar werd het chocoladedrankje al snel erg populair aan het Spaanse Hof.

Toen Anna van Oostenrijk, die aan dat Spaanse hof was opgegroeid, trouwde met de Franse koning, begon het drankje zich écht over Europa te verspreiden. Al snel werd de chocoladedrank, die peperduur was, een populair drankje binnen de Europese aristocratie, voor wie de chocoladedrank een waar statussymbool werd. In Frankrijk werd inmiddels ook een recept voor vaste chocola ontwikkeld, dat in de negentiende eeuw, bijna drie eeuwen na de introductie van het chocoladedrankje in Europa, populairder werd dan de drank.

Dat was ook het moment dat de chocola in Zwitserland aankwam, vanuit Frankrijk. Al in 1819 ging de eerste chocoladefabriek in Zwitserland open. In Corsier, bij Vevey, opende François-Louis Cailler een chocoladefabriek, waar hij als een van de eersten ter wereld chocoladerepen maakte. Dat waren nog niet de gladde repen die wij kennen. Chocoladerepen waren nog een stuk korreliger dan nu.

Het land van chocolade

Zowel de vorm als de smaak van chocolade zouden veel veranderen door de jaren. De eerste verandering was een uitvinding van Phillippe Suchard, wiens bedrijf later de Milka chocolade zou verkopen. In 1826 ontwikkelde deze Zwitserse chocolatier een machine die cacaomassa en suiker mixte. Zo zou de smaak van de chocolade verbeteren, de textuur bleef echter nog korrelig omdat de cacaomassa en suiker nog niet perfect mengden.

De Zwitsers verbeterden niet alleen de originele chocolade, maar creëerden ook nieuwe variaties van de lekkernij. Charles-Amadeé Kohler produceerde een chocolade gemixt met hazelnoten rond 1830 en begon datzelfde jaar een chocoladefabriek in Lausanne. Daniel Peter, de schoonzoon van François-Louis Cailler begon in 1867 ook met het produceren van chocolade onder de naam ‘’Peter-Cailler’’. Na zeven jaar vond Peters samen met zijn buurman Henri Nestlé melkchocolade uit. Melkpoeder was veel goedkoper dan cacaoboter en daarmee kreeg de chocolade zowel een zoetere smaak, als een lagere prijs. In 1879 kwamen Peter en Nestlé samen om het welbekende bedrijf Nestlé te vormen.

De meest geliefde lekkernij ter wereld

Zwitserse chocolade was echter nog niet zo zijdezacht als tegenwoordig. Dit komt door Rudolf Lindt, die in 1879 de eerste chocolade produceerde die met een Conche gemengd was. Andere bedrijven zouden deze techniek uiteindelijk overnemen en zo heeft meneer Lindt de manier hoe wij chocolade zien voor eeuwig veranderd.

Zowel Toblerone als witte chocolade zijn in Zwitserland uitgevonden. Die eerste in 1908 door Theodore Tobler, die laatste in 1930, wederom door het bedrijf Nestlé. En zo is Zwitserland sinds de negentiende eeuw een voorloper gebleven in de chocoladewereld. Per jaar exporteren de Zwitserse chocolademerken zo’n 122.034 ton chocolade en verdienen er hier zo’n 847 miljoen mee.