Huwelijk van prinses Elisabeth in 1947

‘Met de hartelijke groeten van hare koninklijke hoogheid prinses Elisabeth en de hertog van Edinburgh.’ Deze tekst staat geschreven op een briefje dat hoort bij het allerlaatste stukje bruidstaart van het Engelse koningspaar. Deze 'piece of cake' wordt nu namelijk geveild door veilinghuis PFC Auctions, maar liefst 65 jaar nadat de huwelijksceremonie plaatsvond in de Westminster Abbey.

Op 20 november 1947 was alle Britse aandacht gericht op twee personen: prinses Elisabeth (1926), de latere Queen Elisabeth II, en Philip Mountbatten (1921), de hertog van Edinburgh. De twee hadden elkaar ontmoet tijdens een bruiloft, toen Elisabeth nog maar 9 jaar oud was en Philip nog prins van Griekenland en Denemarken. Vier jaar later werd Elisabeth tijdens een bijeenkomst in het Royal Naval College in Darthmouth verliefd op de prins. Vanaf dat moment begonnen de twee achterkleinkinderen van koningin Victoria een uitvoerige briefwisseling.

Elisabeth

In 1946 vroeg Philip aan de Engelse koning George VI toestemming om met Elisabeth te mogen trouwen. George VI stemde toe, op voorwaarde dat de verloving werd uitgesteld totdat Elisabeth de leeftijd van 21 jaar bereikte. In 1947 deed Philip afstand van zijn Deense en Griekse titels en nam hij het Britse staatsburgerschap aan, evenals de achternaam Mountbatten.

Huwelijksceremonie

In de ochtend van 20 november 1947 gaven Elisabeth en Philip elkaar om 11:44 uur het ja-woord in de Westminster Abbey in Londen. Vlak daarvoor dreigde het even mis te gaan, toen het frame van Elisabeth’s diadeem het begaf op het moment dat zij gekleed werd. Dit kon tijdig worden opgelost door de hof-juwelier. Na de huwelijksceremonie in de Westminster Abbey, die dankzij de BBC wereldwijd door zo’n 200 miljoen mensen kon worden beluisterd, vertrok het kersverse echtpaar met het koninklijk gevolg naar Buckingham Palace.

Bruidstaart

Na een korte balkonscène, sneed Philips daar onder toeziend oog van 2000 gasten met een groot zwaard de negen meter hoge bruidstaart aan. Deze taart werd ook wel de '10.000 mile’-bruidstaart genoemd vanwege de grote afstand die alle ingrediënten vanuit Australië en Zuid-Afrika naar Londen hadden moeten overbruggen. Na afloop van het huwelijksfeest stuurde de koninklijke familie een deel van het overgebleven gebak naar de Australische en Zuid-Afrikaanse schenkers van de ingrediënten. De rest lieten zij op zorgvuldige wijze conserveren. Tijdens de doopceremonie van prins Charles in 1948 kregen de genodigden nog een bruidsgebakje voorgeschoteld. Op vrijdagochtend 1 maart stond het hoogste bod voor het stukje overgebleven en blijkbaar nog niet bedorven taart op 645 euro. De veiling sluit zaterdag 2 maart om 19:00 uur, waarna de hoogste bieder deze lekkernij met de hartelijke groeten van Elisabeth en Philip toegestuurd zal krijgen.