Onderscheid tussen Chinezen en Japanners in de Tweede Wereldoorlog
Op dit moment is een grote politieke rel gaande tussen Japan en China over een territoriaal dispuut. Opmerkelijk genoeg werden de twee rivaliserende Aziatische grootmachten in het Westen lange tijd gezien als identiek. Zo schreef het Amerikaanse Life Magazine na de oorlogsverklaring tegen Japan in december 1941 een artikel over hoe men Japanners en Chinezen eigenlijk van elkaar moest onderscheiden.
Na de Japanse verrassingsaanval op Pearl Harbor op 7 december 1941 braken er al snel onlusten uit in verscheidene steden in de Verenigde Staten. Woedende Amerikanen keerden zich op straat tegen iedereen waarvan zij meenden dat hij of zij er Japans uitzag. Ook veel van de 75.000 Chinese Amerikanen werden slachtoffer van het geweld, terwijl China juist een bondgenoot was in de strijd tegen het Japanse Keizerrijk.
Life Magazine
In de december editie van Life Magazine verscheen daarom een artikel om, door middel van een aantal ‘vuistregels’, de Amerikanen te helpen een onderscheid te maken tussen “de vriendelijke Chinezen en de vreemde en vijandige Japanners”. Want hoewel de twee volkeren net zo sterk aan elkaar verwant zijn als de “Engelsen en de Duitsers”, zijn er toch een aantal opmerkelijke verschillen in uiterlijk, aldus Life Magazine. Om het verhaal te illustreren worden Ong Wen-Hao, de Chinese minister van Economische Zaken, en Hideko Tojo, de Japanse premier, aangehaald als voorbeelden.
Ong Wen-Hao: Chinese ambtenaar
“Ong Wen-hao is relatief groot en slank gebouwd” zo stelt Life Magazine. “Zijn huidskleur is parkementachtig geel en zijn neus bezit een mooie ronding. Ong Wen-hao is bovendien een goede vertegenwoordiger van de Noord-Chinese bevolkingsgroep met een langwerpig, zacht gezicht en een karige baard. Zuidelijke Chinezen hebben meer ronde, brede gezichten, maar niet met zulke ruwe botten als de Japanners. Soms kunnen Chinezen zelfs doorgaan voor Europeanen.”
Hideki Tojo: Japanse krijger
“Hideki Tojo is een goed voorbeeld van het uiterlijk van de Japanse bevolking”, aldus Life. “Zijn inheemse afkomst wordt verraden door een plompe bouw met een lang torso, een breder en ruwer gezicht, een platte en stompe neus, een okeren huidskleur en een veel zwaardere baard.” Daarnaast zijn de Japanners ook wat betreft hun gezichtsuitdrukkingen te onderscheiden van de Chinezen, zo schrijft het tijdschrift. “Chinezen dragen het kalme uiterlijk van een tolerante realist. Jappen, zoals generaal Tojo, daarentegen vertonen de humorloze intensiteit van het wrede en het mysterieuze.”
Grote broeders en kleine admiraals
Om het geheel nog wat duidelijker te maken werd het artikel ook nog eens voorzien van een reeks foto’s. Zo stonden er bij de afbeelding van Hideki Tojo een aantal pijltjes om nog eens extra de nadruk te leggen op diens ‘plattere neus’, ‘aardeachtige gele complexie’ en ‘zeer grote kaaklijn’. Verder liet Life Magazine ook nog twee beelden zien van de ‘standaard’ soldaten van de beide naties.
Hierbij werden de Chinezen afgebeeld als ‘Grote Broeders’, met lange benen en een slank postuur. De Japanners daarentegen waren voornamelijk ‘Kleine Admiraals’, voorzien van korte benen een een plomp uiterlijk. Toch waren deze richtlijnen niet helemaal universeel, zo benadrukte het tijdschrift, want “wanneer Chinezen op middelbare leeftijd en dik zijn, zien ze er net zo uit als Jappen”, aldus Life Magazine.
Zie het bronartikel voor de bijbehorende afbeeldingen in het Life Magazine tijdschrift.
