Het einde van de Bisschopsoorlogen
De Bisschopsoorlogen tegen Schotland betekenden een groot verlies voor de Engelse koning Karel I. Zijn leger was verslagen en Engeland zat financieel helemaal aan de grond. Op 26 oktober 1640 zag Karel zich gedwongen vrede te sluiten met de opstandelingen door het tekenen van het Verdrag van Ripon.
Bemoeien met de kerk
In de zeventiende eeuw wilde de Engelse koning Karel I zijn greep op de Kerk van Schotland verstevigen. Hij probeerde dit met de invoering van het Book of Common Prayer, waarin hij liet vastleggen welke liturgie de geestelijken moesten gebruiken. Daarnaast bemoeide Karel zich ook met de benoeming van de bisschoppen, die leiding gaven aan de kerk. In 1637 kwam een groot deel van de Schotse bevolking in opstand tegen Karel. Ze noemden zichzelf de convernanten en eisten de afschaffing van het liturgieboek en het bisschopsbestuur.
Bisschopsoorlogen
In 1639 kwam Karel tot de conclusie dat hij de situatie niet vanuit Londen op kon lossen en trok hij met een leger van 20.000 man naar de grens met Schotland. De Schotten reageerden met de oprichting van hun eigen leger, bestaande uit 12.000 soldaten onder leiding van generaal Alexander Leslie. Een reeks kleine conflicten volgde, maar beide bevelhebbers durfden het niet tot een echte confrontatie te laten komen. Tegen het einde van het jaar werd er een voorlopige vrede gesloten en kwam er een einde aan de Eerste Bisschopsoorlog. Na de vredesovereenkomst kwam men echter niet tot een oplossing van de religieuze situatie, en dus brak in 1640 de Tweede Bisschopsoorlog uit. Ditmaal kwam het wel tot een treffen en werd het slecht getrainde leger van Karel I verslagen door de Schotten.
Vrede van Ripon
Op 26 oktober 1640 tekende de Engelse koning daarom noodgedwongen de Vrede van Ripon. Vastgelegd werd dat Engeland een deel van haar territorium af zou staan aan Schotland, totdat er een definitieve oplossing was gevonden voor de religieuze hervormingen. Uiteindelijk schafte Karel in 1641 het bisschopssysteem en de verplichte liturgie voor Schotland af, waarmee er definitief een einde kwam aan het conflict. De oorlog had Karel zo veel geld gekost dat hij zich genoodzaakt zag geld te lenen van de Engelse adel. Zij wilden hem echter alleen een lening verstrekken in ruil voor politieke invloed, en dus werd Karel gedwongen een Parlementsvergadering bijeen te roepen. Deze zitting, die bekend zou komen te staan als het Lange Parlement, resulteerde uiteindelijk in de Engelse Burgeroorlog en de afzetting van koning Karel.
Afbeelding:
'Rioting at a church service in Scotland', 17e eeuw. [Public Domain via Wikimedia Commons]
