Geschiedenis van de wifi

We gebruiken (bijna) allemaal wifi. Daarmee is wifi een van de meest gebruikte vormen van draadloze communicatie geworden. Maar waar hoe is wifi ontstaan? En wat is het Nederlandse aandeel daarin?

Sinds de uitvinding van de draadloze communicatie door Marconi, heeft de ontwikkeling van communicatie via radiogolven een razendsnelle ontwikkeling gehad. Konden de marconisten die met Marconi’s uitvinding aan het werk gingen eerst alleen nog met piepjes communiceren, al snel werd duidelijk er via radiogolven veel meer mogelijk was. Van magnetrons tot communicatie.

De ISM band

Maar dan moeten al die radiogolven elkaar niet in de weg zitten. Om ervoor te zorgen dat al die verschillende manieren waarop radiogolven werden gebruikt, elkaar niet zouden gaan verstoren, werd er kort na de Tweede Wereldoorlog een conferentie belegd om het gebruik van de ether beter af te stemmen. Daarbij werden verschillende ‘banden’ van radiofrequenties vastgelegd, voor verschillende soorten van gebruik. Een daarvan was de ISM band, die vooral in het leven werd geroepen voor de net uitgevonden magnetron. Maar al in 1947 besefte men dat de ISM band voor veel meer geschikt was, daarom werd in het verdrag opgenomen dat de ISM band in de toekomst geschikt zou zijn voor communicatiedoeleinden.

ALOHA-netwerk aan de basis van wifi

Inmiddels zat de ontwikkeling van communicatie in een ware achtbaan. Er werd steeds meer en steeds vaker gecommuniceerd. Tussen mensen onderling, ook tussen computers. Zeker de ontwikkeling van internet vanaf de jaren ’60 droeg daar sterk aan bij. In de jaren ’70 werd op Hawaii het ALOHA-netwerk ontwikkeld, om makkelijk tussen de eilanden te communiceren. Het netwerk maakte gebruik van een combinatie tussen communicatie via ethernetkabels en satellieten. Daarmee stond het ALOHA-netwerk aan de basis van veel soorten draadloze communicatie, zoals bijvoorbeeld het netwerk van mobiele telefoons.

De echte doorbraak voor wifi kwam toen de Amerikaanse overheid in 1985 de ISM-band vrij gaf voor gebruik zonder dat daar licenties voor moesten worden afgegeven. Daardoor ontstond er ruimte om op de frequenties van de ISM-band te experimenteren. In 1991 werd in Nieuwegein het IEEE 802.11 netwerk-protocol uitgevonden. Dat protocol was de basis voor alle draadloze communicatie op korte afstand tussen computers en dus ook aan de basis van wifi. Het IEEE 802.11 protocol werd snel verbeterd, waardoor er steeds meer en steeds sneller mee gecommuniceerd kon worden.

Wifi-Alliance

In 1999 werd WECA opgericht, een samenwerking tussen verschillende techbedrijven die de uitvinding moesten blijven ontwikkelen én promoten. Daarmee was WECA niet alleen een ontwikkelbureau, maar ook een marketing-onderneming. Daar werd de naam wifi, geïnspireerd op de uit de audio-wereld bekende term Hi-Fi bedacht, waarna de naam van de WECA ook meteen werd veranderd in wifi-Alliance. De doelen van de wifi-Alliance werden ruimschoots gehaald, want inmiddels is bijna elke computer, laptop, smartphone en tablet uitgerust met wifi. Ook voor het versterken van het signaal zijn inmiddels verschillende oplossingen op de markt, waaronder wifi extenders.

Door die drukte op het netwerk komen echter ook de beperkingen van de wifi aan het licht. Doordat wifi alleen werkt binnen de ISM-banden, waar dus ook veel meer andere middelen van gebruik maken, verstoren de signalen elkaar soms. Daardoor kan je computer of telefoon soms geen verbinding krijgen met de wifi router. Een wifi versterker kan dan een optie zijn om het signaal te verbeteren.