Camillo Benso di Cavour eerste minister president Italië

10 augustus: Graaf Camillo Benso di Cavour

Na jaren gewerkt te hebben als soldaat en landbouwer besluit hij in 1848 toe te treden tot de politiek. Binnen enkele jaren wordt hij vervolgens benoemd tot minister-president van Piemonte en speelt hij een grote rol bij de ‘Risorgimento’. Deze Italiaanse eenwording levert hem echter zoveel kopzorgen op dat het hem fataal wordt. Camillo Bensi di Cavour werd geboren op 10 augustus 1810.

Graaf Camillo Benso di Cavour werd geboren op 10 augustus 1810 te Turijn, dat op dat moment deel uitmaakte van het Franse Keizerrijk. Hij was de tweede zoon van Michele Antonio Benso, de graaf van Cavour in het Italiaanse gebied Piemonte. Op 10-jarige leeftijd werd hij naar de militaire academie te Turijn gestuurd. Hier kwam Cavour regelmatig in conflict met zijn meesters, met name omdat de jonge edelman weigerde te gehoorzamen aan de militaire discipline. Desalniettemin voltooide hij de academie in 1827 en werd hij lid van het leger van Piemonte.

Na vier jaar schreef hij zich echter weer uit vanwege zijn ontevredenheid over het reactionaire beleid van Karel Albert van Sardinië, de nieuwe heerser van Piemonte. Cavour reisde vervolgens geruime tijd door Europa en bezocht onder meer Zwitserland, Duitsland, Engeland en Nederland. In 1842 keerde hij terug naar Italië, waar hij een boerenbedrijf begon en als een van de eerste Italiaanse landeigenaars begon met het gebruiken van kunstmest. Zes jaar later, in 1848, braken er overal in Europa liberale revoluties uit, wat Cavour inspireerde om de politiek in te gaan. Hij positioneerde zich als liberaal tussen de revolutionairen enerzijds en de conservatieven anderzijds, waardoor hij al snel veel volgelingen verwierf en in 1852 werd verkozen tot premier van Piemonte. In korte tijd wist hij dit kleine koninkrijk te moderniseren en de omvang het grondgebied van Koning Victor Emmanuel II door middel van oorlog en diplomatie maar liefst te vervijfvoudigen.

Na een reeks onafhankelijkheidsoorlogen riep Victor Emmanuel in 1861 vervolgens het koninkrijk Italië uit. Cavour werd benoemd als de eerste minister-president van dit nieuwe land. Hij werd onder meer verantwoordelijk voor het opzetten van een nieuwe grondwet en een nationaal leger. Daarnaast moest hij ook beslissen over de problematieke positie van Rome en het Vaticaan binnen Italië. Deze grote verantwoordelijkheden eisten al snel hun tol en Cavour kreeg last van stress en slapeloosheid. Graaf Camillo Benso di Cavour overleed 6 juni 1961 op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van een beroerte.