2 februari jarig: J. Van Campen, F. W. Ruppert en H. Haasse

“Men kan nooit werkelijk een plek-van-vroeger terug vinden, of een voorbije staat van zijn opnieuw beleven. Er is ooit een toestand van volmaakt geluk geweest die men in de loop van de tijd onophoudelijk verliest, vergeet. Toch blijft men geloven dat die ergens in het verleden verzonken is en hervonden kan worden.” Aldus Hella Haasse in een van haar boeken genaamd Het Blauwe Huis. Haasse was één van de belangrijkste schrijfsters voor de Nederlandse literatuur, zowel nationaal als internationaal. Hella Haasse werd geboren op 2 februari 1918.

Een zeventiende-eeuwse Nederlandse architect, een Duitse SS’er en een Nederlandse schrijfster. Jacob van Campen, Friedrich Wilhelm Ruppert en Hella Haasse lijken op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken te hebben. Toch delen ze minstens één ding: 2 februari, hun geboortedag.

Jacob van Campen (1596-1657) was een Nederlandse architect en kunstenaar. Hij werd geboren op 2 februari 1596 in een welgestelde familie te Haarlem. Als tijdverdrijf verdiepte Van Campen zich al snel in de schilderkunst. Na een reis naar Italië van 1617 tot 1624 bracht hij de Italiaanse bouwstijl mee naar Nederland. Het werk van Van Campen was van invloed op de architectuur in heel Europa. Zo werd er in Potsdam, nu een deel van Berlijn, een gebouw gemaakt naar de ideeën van Van Campen. Hij was ook bevriend met de grote kunstliefhebber en uitvinder Christiaan Huygens (1629-1695). De bekendste werken van Van Campen zijn het  ‘Coymanshuis’ op de Keizersgracht en het ‘Koninklijk Paleis’ te Amsterdam. Ook bouwde Van Campen de eerste stenen stadsschouwburg van Amsterdam: de Schouwburg Van Campen (1638) in navolging van Teatro Olimpico in Vicenza. Jacob van Campen stierf op 13 september 1657 te Amersfoort.

Friedrich Wilhelm Ruppert (1905-1946) was een Duitser die zich aangetrokken voelde tot de nazi-ideologie. Hij werd geboren op 2 februari 1905 in Frankenthal. Ruppert kwam uiteindelijk als SS’er in het concentratiekamp Dachau terecht. Ruppert heeft talloze gevangenen geslagen en geschopt. Ook sloeg hij dagelijks gevangenen met zijn zweep, zonder enige emotie te tonen. Een getuigen beschreef het als volgt: “Ruppert slaat met zijn zweep als een smid die zijn ijzer bewerkt”. Ruppert kreeg na de Tweede Wereldoorlog internationale bekendheid toen bekend werd dat hij een Indiase prinses had gemarteld. Deze prinses was Noor Inayat Khan. Zij werkte als Britse geheime agente binnen het Franse verzet. Toen zij gevangen werd genomen kleedde Ruppert haar uit en sloeg haar totdat zij een ‘bloederig hoopje mens’ was. Vervolgens schoot hij haar persoonlijk in de achterkant van het hoofd. Ruppert werd door de Amerikanen veroordeeld voor zijn oorlogsmisdaden en geëxecuteerd. Friedrich Wilhelm Ruppter stierf op 29 mei 1946 te Landsberg am Lech.

Hella S. Haasse (1918-2011) was een dochter van de schrijver Willem Hendrik Haasse en Katharina Diehm Winzenhöhler, concertpianiste. Haar vader schreef onder het pseudoniem W.H. van Eemlandt. Haasse werd in Batavia in Indonesië geboren op 2 februari 1918. In 1924 kwam de familie Haasse terug naar Nederland, omdat haar moeder in het sanatorium, een plaats voor chronisch zieken, in Davos werd opgenomen. In 1941 ging Haasse Scandinavische taal- en letterkunde studeren. Drie jaar later stopte ze met studeren en ging bij de Amsterdamse Toneelschool. In 1944 trouwde ze met Jan van Lelyveld (1918-2008) en beëindigde haar toneelcarrière. Haasse kreeg met haar man drie dochters, waarvan de oudste in 1947 overleed. Haasse  schreef na de Tweede Wereldoorlog allerlei gedichten en romans die veelal Nederlands-Indië en haar eigen leven als setting hadden. Ze werd één van de bekendste auteurs van Nederland, en een van de meest gelezen Nederlandse schrijvers in het buitenland. Haasse schreef bestsellers als Oeroeg, De scharlaken stad, Mevrouwe Bentick en de Heren van de thee. In 1981 verhuisde ze samen met haar man naar Frankrijk. Haasse overleed op 93-jarige leeftijd op 29 september 2011.