22 november jarig: Jan van Nassau, Wilhelm Friedemann Bach en Charles de Gaulle
Wanneer de Fransen in 1940 een wapenstilstand met de Duitsers sluiten, stapt generaal Charles de Gaulle in een vliegtuig naar Londen. Op 18 juni 1940 houdt hij een radiotoespraak op de BBC en benadrukt dat de Fransen door moeten vechten tegen Duitsland. Daarnaast richt hij de Vrije Franse Strijdkrachten op, waar veel gevluchte Franse militairen zich bij aansluiten. Charles de Gaulle wordt geboren op 22 november 1890.
Op het eerste gezicht lijken een jongere broer van Willem van Oranje, een Duits componist en een Frans president niet veel gemeen te hebben. Toch delen Jan van Nassau, Wilhelm Friedemann Bach en Charles de Gaulle minimaal één ding: hun geboortedatum is 22 oktober.
Jan VI van Nassau-Dillenburg (1535-1606) was de 3,5 jaar jongere broer van Willem van Oranje. Als oudste zoon na Willem van Oranje erfde hij na de dood van zijn vader Willem de Rijke in 1559 de goederen van Nassau in Duitsland. Deze goederen ging niet naar zijn broer Willem, omdat hij al het prinsdom Orange in Frankrijk en de bezittingen in de Nederlanden geërfd had. Jan van Nassau trouwde driemaal en kreeg in totaal vierentwintig kinderen. Van deze kinderen werden er drie doodgeboren en overleden er vier op zeer jonge leeftijd. In 1577 fungeerde Jan korte tijd als stadhouder van Gelre. Drie jaar later verliet hij de Nederlanden echter, omdat hij het niet eens was met de pro-Franse politiek van zijn broer Willem. Jan keerde terug naar Slot Dillenburg in Duitsland. Van de vijf zonen van Willem de Rijke was Jan de enige die een natuurlijke dood stierf. Dit gebeurde in 1606 op Slot Dillenburg. Nassau werd aan de hand van het testament van Jan verdeeld onder zijn vijf nog levende zonen.
Wilhelm Friedemann Bach (1710-1784) was een Duitse componist en was de oudste zoon van de wereldberoemde componist Johann Sebastian Bach (1685-1750). Hij staat bekend als één van de grootste organisten van zijn tijd en werd voornamelijk beroemd door zijn orgelimprovisaties. Friedemann studeerde bij zijn vader, die zelfs een muzikaal leerboek, het Klavierenbüchlein, voor hem samen had gesteld. Dankzij de reputatie van zijn vader kreeg Friedemann in 1746 werk als organist bij de Lievevrouwenkerk in Halle. Nadat zijn vader in 1750 kwam te overlijden, leek de stabiliserende factor in het leven van Friedemann te zijn verdwenen. Vanaf dat moment zwierf hij door Duitsland van baan naar baan. Zo werkte Friedemann als organist in Braunschweig (1771-1774) en in Berlijn aan het Duitse hof (1774-1784). Doordat hij regelmatig van baan wisselde, vaak korte periodes geen baan had en meer dronk dan goed voor hem was, verkeerde Wilhelm in deze periode in financiële problemen. In 1751 trouwde Friedemann met Dorothea Elisabeth Georgi (1721–1791). Zij kregen twee zonen, die beiden jong overleden, en één dochter. Wilhelm Friedemann Bach overleed in 1784.
Charles de Gaulle (1890-1970) vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog als officier bij de Slag bij Verdun. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij opgeklommen tot brigadier-generaal en was hij één van de weinigen die succes haalde tegen het Duitse leger in 1940. Toen Frankrijk capituleerde en in het zuidoosten van het land het Vichy-regime werd ingesteld, dat volledig onder het gezag stond van de Duitsers, vluchtte de Gaulle naar Londen. Op 18 juni 1940 hield hij een radiotoespraak op de BBC en benadrukte dat de Fransen door moesten vechten tegen Duitsland. Daarnaast richtte hij de Vrije Franse Strijdkrachten op, waar veel gevluchte Franse militairen zich bij aansloten. Tijdens de oorlog wisten deze strijdkrachten bijna alle Franse kolonies te herroveren, die in het bezit waren van het Vichy-regime. Na de oorlog begaf de Gaulle zich in de politiek, waar hij zich echter snel uit terugtrok. In mei 1958 ontstond er een politieke crisis in Frankrijk, doordat Algerije onafhankelijk wilde worden, wat leidde tot een oorlog van 1954 tot 1962. Hierop werd de Gaulle teruggeroepen in de politiek. De Gaulle stichtte in 1958 de Franse Vijfde Republiek en werd gekozen tot premier. Tijdens zijn regeerperiode propageerde de Gaulle het idee dat Frankrijk een belangrijke mogendheid was en niet moest steunen op andere landen, zoals de Verenigde Staten. Zo ontwikkelde Frankrijk in deze periode bijvoorbeeld zijn eigen atoomwapens. In 1969 trad hij af als premier. Een jaar later, op 9 november 1970 overleed de Gaulle plotseling aan een gescheurd bloedvat.
