23 januari jarig: Ulrike Eleonora van Zweden, John Hancock en Édouard Manet
Hij groeit op in Boston terwijl Groot-Brittannië en de dertien koloniën van Amerika steeds dichter bij een conflict komen. Als protegé van een lokale politicus begint hij zijn carrière in de politiek. De onafhankelijkheid is voor hem een belangrijk streven en hij ontpopt zich als een fervent revolutionair. Zijn handtekening onder de Onafhankelijkheidsverklaring was zo mooi, dat een ‘John Hancock’ tegenwoordig bekend staat als een handtekening. John Hancock werd geboren op 23 januari 1737.
Een Zweedse koningin, een Amerikaanse revolutionair en een Franse schilder. Veel hebben Ulrike Eleonora van Zweden, John Hancock en Édouard Manet niet gemeen. Toch delen ze minstens één ding: 23 januari, hun geboortedag.
Ulrike Eleonora van Zweden (1688-1741) werd geboren op 23 januari 1688 in Stockholm. Ze was het jongste kind van de koning Karel XI. Lange tijd leefde ze in de schaduw van anderen. Deze situatie veranderde dankzij de dood van haar oudere zus en de weigering van haar broer om te trouwen. De opvolging kwam daardoor op het spel te staan. Met de dood van haar broer, koning Karel XII, eiste ze de troon van Zweden in 1718 op. Ze won de strijd om het koningschap van haar neef, die ook in aanmerking kwam. Ulrike was sinds 1714 getrouwd met Landgrave Frederick I, die achter de schermen de touwtjes in handen had. Omdat ze de steun van het volk moest verwerven, was Ulrike gedwongen om een grondwet te tekenen die de macht van de monarch ernstig beperkte. Op 29 februari 1720 deed ze afstand van de troon, zodat haar man koning kon worden. Ulrike was de laatste uit het geslacht Wittelsbach die op de Zweedse troon zat. Ze had geen kinderen met Frederik. Ulrike Eleonora van Zw eden overleed op 24 november 1741.
John Hancock (1737-1793) was een van de leiders van Boston gedurende de crisis die leidde tot de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog. Voordat hij een grote rol speelde als revolutionair, was Hancock één van de rijkste mannen van Amerika. Hij had namelijk een winstgevend scheepsbedrijf van zijn oom geërfd. In Boston begon Hancock zijn politieke carrière als protegé van de lokale politicus Samuel Adams. Middels zijn rijkdom trachtte hij zich in te zetten voor de onafhankelijkheidszaak. Hij werd zeer populair in Massaschusetts. De inbeslagneming door de Britten van zijn sloep Liberty vergrootte zijn populariteit des te meer. De reden was dat Hancock zich bezig hield met smokkel. Of dat waar is weten historici tot dusver nog niet. Naarmate de spanning tussen Groot-Brittannië en de kolonisten opliepen, riep hij op tot een revolutionaire strijd. Na de succesvolle Onafhankelijkheidsoorlog zette hij zijn handtekening onder de Declaration of Independence. Vanwege zijn mooie handtekening, is ‘John Hancock’, tegenwoordig een Amerikaanse uitdrukking voor een handtekening. John Hancock overleed in 1793 op 8 oktober.
Édouard Manet (1832-1883) werd geboren in Parijs op 23 januari 1832. Hij groeide op in een bourgeois milieu. Zijn vader was rechter en zijn moeder was peetdochter van de Zweedse prins. De vader van Manet spoorde hem aan om rechten te gaan studeren, maar dat zich de jonge Manet niet zitten. Hij wilde kunstenaar worden. In het Louvre en tijdens reizen naar Nederland en Italië bracht Manet veel tijd door met het kopiëren van oude meesterwerken. Manet werd een leerling van Thomas Couture en studeerde later aan de Académie Suisse. Voor een belangrijke kunsttentoonstelling diende Manet zijn schilderij ‘De absintdrinker’ uit 1859 in bij de jury. Ze weigerden zijn doek omdat het een dronken man toonde en onaf en vaag oogde. Het toonde Manet’s interesse om het Parijse leven te schilderen. Doordat hij ondertussen erg populair was, durfde de jury van de Salon Manet’s werk uiteindelijk toch niet te weigeren. Manet was geen impressionist, maar werd later wel door de impressionisten beïnvloed. Édouard Manet stierf op 30 april 1883.
