26 oktober jarig: Georges Jacques Danton
“Om de vijanden te overwinnen, heren, hebben wij stoutmoedigheid nodig, nogmaals stoutmoedigheid, altijd weer stoutmoedigheid, en Frankrijk is gered.” Ondanks dat Georges Danton één van de leiders van de Franse Revolutie is, vindt hij tijdens de Terreur de dood onder de guillotine. Georges Jacques Danton werd geboren op 26 oktober 1759 in Arcis-sur-Aube.
Georges Danton werd geboren in het noordoosten van Frankrijk als één van de drie zonen van Jacques Danton en Mary Camus. Nadat Danton een goede opleiding had genoten, ging hij aan het werk als advocaat in Parijs. Het trouwde in 1787 met Antoinette Charpentier, met wie hij drie kinderen kreeg.
Danton raakte bij de Franse Revolutie betrokken toen hij in 1790 voorzitter werd van de Club des Cordeliers. Deze groep had als doel om de ideeën over vrijheid, gelijkheid en broederschap te verspreiden en wilde toezicht houden op de revolutie en waakzaam zijn voor machtsmisbruik. Na de afzetting van koning Lodewijk XVI werd Danton de nieuwe minister van Justitie onder het uitvoerend bewind van de Nationale Conventie, het revolutionaire parlement. Onder zijn bewind vonden onder andere de Septembermoorden van 2 tot 6 september 1792 plaats, waarbij 1100 tegenstanders van de revolutie werden afgeslacht door een woedende menigte.
Na zijn rol als minister van Justitie nam Danton plaats in de Nationale Conventie, waar hij zich richtte tegen de gematigde Girondijnen. Onder de Terreur (juni 1793 tot juli 1794) deed hij in eerste instantie niets tegen de terdoodveroordeling van veel Girondijnen onder het bewind van Maximilien de Robespierre. Later probeerde Danton echter om het geweld af te zwakken en Robespierre uit het zadel te wippen. Hierdoor maakte hij veel vijanden onder de revolutionairen, waardoor beschuldigingen over corruptie en dat hij niet hard genoeg was tegenover vijanden van de staat de kop opstaken.
Danton werd op 31 maart 1794 gearresteerd door het bewind van Robespierre, waarna hij op 5 april met een guillotine geëxecuteerd werd. Zijn laatste woorden tegen de beul waren: “Vergeet niet om mijn hoofd te laten zien aan het volk. Het is zeer de moeite waard om te aanschouwen”.
