7 mei jarig: Eva Péron
Een arm, onerkend meisje dat uitgroeit tot de machtigste vrouw ter wereld. Het leven van Eva ‘Evita’ Péron klinkt als een sprookje, maar dat was het zeer zeker niet. Ze groeide op in bittere armoede op het Argentijnse platteland, waar ze met de nek werd aangekeken omdat haar ouders niet getrouwd waren. Rond haar levenhangen vele mysteries en ze is ook nu nog een controversiële persoonlijkheid.
Eva Péron werd waarschijnlijk op 7 mei 1919 als Eva Maria Ibarguren geboren. Dit is echter niet zeker omdat ze haar geboortebewijs waarschijnlijk vernietigde in 1945. Haar moeder, Juana Ibarguren, was de minnares van Juan Duarte. Met hem kreeg ze vijf kinderen, waarvan Eva de jongste was en de enige die niet werd erkend door haar vader. Wel nam ze zijn naam later aan. Op 15-jarige leeftijd vertrok Eva naar de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires, maar het is niet duidelijk hoe of waarom ze hier terecht kwam. Hier kon ze na enige tijd aan de slag als radio- en filmactrice. Ze speelde in soaps, films en historische dramaseries.
Tijdens een geldinzamelingsactie ontmoette Eva (inmiddels) Duarte, kolonel Juan Péron, die op dat moment vicepresident en minister van Oorlog was. Door zijn tegenstanders binnen de regering werd hij echter gedwongen af te treden en later gearresteerd. Hij werd na een week alweer vrijgelaten omdat er grote demonstraties tegen de arrestatie werden gehouden. Op 21 oktober 1945, twee dagen na de vrijlating, trouwden Juan Péron en Eva Duarte.
Juan Péron deed mee aan de presidentsverkiezingen van 1946 en Eva, die zelf stimuleerde dat ze liefkozend Evita werd genoemd, voerde veel en vurig campagne voor hem. Hierbij benadrukte ze haar eenvoudige achtergrond, om de arbeidersklasse aan te spreken. Nadat Péron de verkiezingen won werd Evita’s invloed op hem steeds groter. Ze werd in eigen land steeds populairder en vereerde Péron in haar toespraken.
Er was ook kritiek op Evita’s optreden. Zo werd ze net als haar man beticht van fascistische sympathieën. Verder wilde ze zich in 1951 (onder druk van de bevolking) verkiesbaar stellen voor het vicepresidentschap, maar Juan Péron en de militaire top raadden haar dit af. Ze trok haar kandidatuur in. Begin 1952 werd ze wel uitgeroepen tot ‘spiritueel leider van de natie’. Evita Péron overleed op 26 juli 1953 op 33-jarige leeftijd aan de gevolgen van baarmoederhalskanker.
