Al 64 jaar onlusten in India en Pakistan

Drie jaar na de aanslagen in Mumbai van 2008 is de stad wederom het doelwit geworden van een reeks aanslagen. De aanslagen in 2008 werden vermoedelijk door islamitische terroristen uit Pakistan uitgevoerd. De relatie tussen het islamitische Pakistan en de Hindoestaanse staat India is al jaren gespannen. De afscheiding van India en Pakistan kwam tot stand in 1947.

Tussen 1945 en 1975 werden er rond de honderd nieuwe landen geboren. Veel van die nieuwe landen hadden binnen hun grenzen ‘subgroepen’ wonen, etnische minderheden die zich wilden afscheiden en zelfbestuur eisten. Dat was ook het geval in India en Pakistan. Geen constitutioneel plan zou werkbaar of acceptabel zijn voor de moslims tenzij geografische, aan elkaar grenzende eenheden zijn afgebakend tot regio’s, die tot stand zijn gekomen door middel van zodanige territoriale aanpassingen als maar nodig zou zijn. De gebieden waar de moslims numeriek in de meerderheid zijn, zoals in de noordwestelijke en zuidelijke zones van India, zouden gevormd moeten worden tot onafhankelijke staten waarbinnen de bestanddelen autonoom en soeverein zullen zijn. (Bron: Resolutie van Lahore)

Kolonialisme

Vanaf 1858 viel Pakistan onder de Britse kroon. De moslims in het gebied werden vanaf dat moment door de Britten ten opzichte van de Hindoes achtergesteld in de samenleving. In het gebied van Pakistan leidde dit tot verzet tegen de Britse overheersing én tot spanningen tussen moslims en hindoes. De hindoes streefden naar een eenheidsstaat, de moslims naar een aparte moslimstaat. In 1905 wilden de Britten het gebied bestuurlijk opdelen in een Hindoeïstisch westelijk en een islamitisch oostelijk deel. Dat leidde tot grote spanningen in Bengalen. De maatregel werd door de Indiërs beschouwd als een verdeel-en-heerspolitiek en een poging om de nationalistische beweging tegen de Engelse overheersing in Bengalen te onderdrukken.

Naar aanleiding van het besluit ontstond een volksbeweging die Engelse goederen boycotte, Lancashire katoen verbrandde, weigerde belasting te betalen en terroristische aanslagen pleegde. De deling werd op 12 december 1911 weer ongedaan gemaakt, maar had een blijvende invloed op het nationalisme. De moslims in het Indische nationale congres waren sterk ondervertegenwoordigd en richtten vervolgens de Moslimliga op, de All-India Moslim League.

Resolutie van Lahore

Al voor de Eerste Wereldoorlog was er sprake van een grote nationale beweging. Aanvankelijk steunden de Moslims Ghandi, die streefde naar een onafhankelijke staat India. Hij spande zich in voor verzoening tussen hindoes en moslims. Maar in de jaren dertig veranderde dit doordat de moslims vreesden dat zij ook in een onafhankelijk India het onderspit zouden delven. Ook de moslims die nog wel geloofden in een eenheidsstaat keerden Ghandi de rug toe. De leider van de Moslimliga, Muhammed Ali Jinnah (jinah), was één van de sturende krachten hierin.

Tijdens een conferentie van de Moslimliga van 22 tot 24 maart 1940, werd de resolutie van Lahore opgesteld, waarin een aparte moslimstaat werd geëist. In een speech tijdens de conferentie, stelde Jinah dat de verdeeldheid tussen moslims en hindoes een internationaal probleem was. Hij stelde dat er een twee-statenoplossing moest komen. De moslimminderheid wilde een afzonderlijk land. Het was de wens van de Islamitische leiders om niet overheerst te worden door de Hindoe meerderheid.

Onafhankelijke staten

Op hetzelfde moment dat India werd geboren, op 15 augustus 1947, werd ook Pakistan een nieuwe staat. Pakistan bestond uit twee ‘zadeltassen’: één deel in het oosten en het andere deel in het westen van India. Gebieden waarvan de meerderheid van de bevolking uit moslims bestond gingen tot West-Pakistan behoren, het huidige Pakistan. De opdeling zorgde voor een stroom vluchtelingen die over de nieuwe grenzen trokken om zich samen te voegen met hun medegelovigen. In deze chaos werden er in twee weken tijd honderdduizenden mensen afgeslacht en talloze mensen werden dakloos. Aanvankelijk was het nog een Dominion binnen het Britse Commonwealth, maar in 1956 werd het land toch echt een zelfstandige republiek.

Conflict

Het conflict tussen de twee landen met een verschillende geloofsovertuiging blijft de gemoederen echter beroeren. Of ook de aanslagen van 13 juli, net als in 2008, zullen worden toegeschreven aan fanatici uit Pakistan moet nog blijken. De onrust in het gebied, die in de twintigste eeuw naar de voorgrond trad, is nog steeds aanwezig.