De 5 belangrijkste tsaren van de familie Romanov

Zo’n 300 jaar lang werd Rusland geregeerd door de dynastie van Romanov. Ontstaan uit 24 andere Russische adellijke families werd Michaël I de eerste vorst van het huis Romanov in 1613. De familie zou tot 1917 over Rusland regeren, tot de Russische tsarenfamilie op 17 juli 1918 bruut tot zijn einde werd gebracht. Op die dag werd de familie Romanov door de Bolsjewieken geëxecuteerd.

Tsaar Michaël I (1613-1645)

De eerste tsaar uit het Huis Romanov was Michaël I, die regeerde van 1613 tot 1645. Hij werd in Moskou geboren, als vierde zoon van Fjodor Romanov. Omdat destijdse tsaar Godoenov de familie Romanov te machtig vond, besloot hij de familie in 1601 te verbannen naar Siberië. Echter overleed Godoenov plots in 1605, waardoor de overlevenden van de familie Romanov werden terug gehaald.  In 1613 werd hij door een Russisch feodaal parlementslid verkozen tot tsaar, toen Michaël zelf nog maar 16 was. Hij zat 32 jaar op de troon, tot hij in 1645 uiteindelijk  overleed aan watervergiftiging. Hierna werd zijn zoon, Aleksej I, tot tsaar gekroond.

Tsaar Peter de Grote (1682-1725)

Peter de Grote stond bekend als de eerste Russische tsaar die reizen maakte buiten zijn rijk. Zijn regeerperiode duurde van 1682 tot zijn dood in 1725. Hij had vooral een progressieve rol. Tijdens  zijn reizen deed veel kennis op deed in andere landen. Hij richtte zich op uitvindingen en wetenschap, waarnaast hij Sint-Petersburg stichtte. De benaming Tsaardom Rusland veranderde onder gezag van Peter de Grote van naam naar het Russische Rijk. Peter de Grote legde de basis voor de grootmacht die Rusland uiteindelijk zou worden. Hij richtte de marine op in Taganrog, hervormde de kerk en besteedde aandacht aan onderwijs en volksgezondheid.

Tsarina Catharina de Grote (1762-1796)

Geboren als Sophia Augusta Frederika werd in 1744 Catharina de Grote uitgekozen door keizerin Elisabeth als vrouw van troonopvolger Peter III. Aan dit huwelijk zaten echter wel een aantal voorwaarden verbonden: Sophia moest haar naam veranderen naar Catharina en zich bekeren tot het Russisch-orthodoxe geloof. Ondanks dat aan die eisen werd voldaan, werd het geen gelukkig huwelijk. Peter had een minnares, waarna Catharina haar geluk ook buiten de deur ging zoeken. Hier kwam een zoon uit; de latere tsaar Paul I. Het huwelijk van Peter III en Catharina hield echter wel nog gewoon stand. Toen keizerin Elisabeth in 1761 overleed, kwam tsaar Peter aan de macht. Tijdens zijn regeerperiode sloot Peter onder andere de Vrede van Sint-Petersburg met Pruisen, tot grote onvrede van de legerofficieren aan Catharina’s zijde. Ze dwongen Peter om af te treden, en hielpen Catharina op de troon. Uiteindelijk werd Peter vermoord door het broertje van Catharina’s minnaar Grigori. Tijdens haar regeerperiode paste Catharina veel ideeën toe uit de Verlichting. Het bestuur werd gedecentraliseerd en er ontstond een machtenscheiding. Tegendraads van deze verlichte ideeën, was hoe ze de adel alle macht liet houden over hun lijfeigenen en landgoederen. Ze benoemde zichzelf tot Catharina de Grote en voerde gebiedsuitbreidingen uit naar het zuiden. Ze liet de oorspronkelijke heersers na de Turks-Russische Oorlogen benoemen tot adel van het Russische Hof. Moslims kregen gelijke rechten en de nieuwe edelen kregen het recht om moskeeën aan te leggen. Toch volgde hierna nog een Tweede Russisch-Turkse oorlog, met een hoop andere annexaties en oorlogen tijdens haar regeerperiode. In totaal groeide Rusland in de tijd van Catharina de Grote hierdoor 518.000 vierkante kilometer.

Tsaar Alexander II (1855-1881)

Tsaar Alexander II was een zeer belangrijk man uit het huis Romanov. Niet alleen vervulde hij een belangrijke rol als Tsaar van 1855 tot 1881, ook was hij koning van Polen tot 1867 en groothertog van Finland. In Rusland staat Alexander II ook wel bekend als de bevrijder van Rusland, doordat hij in 1861 de lijfeigenschap van boeren afschafte. Dit deed hij voornamelijk vanwege economische redenen. Hij verbeterde de rechtspraak en verkortte de dienstplicht naar 15 jaar. Door Alexander werden er nieuwe universiteiten opgericht en vonden er hervormingen plaats in het lager onderwijs, om het percentage analfabeten terug te dringen. Door alle doorvoeringen kwam Alexander II bekend te staan als ‘’de bevrijder van Rusland’’. Geleidelijk aan bereikte hij het om Rusland van een politiestaat naar een rechtsstaat te veranderen. Dit lukte het door het beëindigen van willekeur van de bureaucratie en de politie.

Tsaar Nicolaas II (1896-1917)

De laatste heerser van de Romanov dynastie was tsaar Nicolaas II. Nicolaas werd in 1896 tot tsaar gekroond, zonder dat hij enige ervaring als leider had. Zijn vader, tsaar Alexander III, was twee jaar daarvoor overleden. Tsaar Nicolaas begon aan een lastige periode als leider. Er was veel onvrede in Rusland door de heersende armoede, waarbij de tsaar ook nog besloot om in 1904 de oorlog te verklaren aan Japan. Het volk was woest, leed honger en Rusland verloor de oorlog van Japan. De gebeurtenissen leidden tot de Russische revolutie van 1905, waarna tsaar Nicholaas een deel van zijn macht af moest staan. Echter was de onrust tegenover de familie Romanov hier nog zeker niet mee verdwenen. Toen tsaar Nicolaas gebedsgenezer Grigori Raspoetin aannam als geestelijk leidsman van het hof, barstte de bom. Raspoetin werd op brute wijze vermoord in 1916. De moord op Grigori Raspoetin, viel midden in de Eerste Wereldoorlog. Het Russische leger leed veel verliezen, terwijl het volk nog steeds onder armoedige omstandigheden leefde. De onrust van het volk kwam tot een hoogtepunt, waardoor in 1917 de Februarirevolutie uitbrak. Nicolaas werd gedwongen om afstand te doen van de troon en werd met zijn familie naar Jekaterinenburg verbannen. Uiteindelijk leidde dit in 1918 tot de executie van Nicolaas Romanov en zijn familie, uitgevoerd door lokale autoriteiten. Het zou het einde vormen van het Tsarenrijk en het begin van een heel nieuw Rusland.