De eerste solo-vlucht over de Atlantische Oceaan

In 2010 vlogen ruim een miljoen mensen van New York naar Parijs of andersom. Dat getal was in 1924 nul. Om de luchtvaart te stimuleren werd er in dat jaar een prijs uitgeloofd voor de eerste succesvolle vlucht tussen New York en Parijs. Een prijs die elke piloot en vliegtuigfabrikant van de jaren ’20 in haar ban hield.

De Orteig-prijs

Hoewel het in 1919 twee Britten was gelukt om vanuit het meest oostelijke punt van Canada naar het meest westelijke punt van Ierland te vliegen (3.000 km), was het nog verre van mogelijk om veilig de Atlantische Oceaan over te vliegen. De afstanden tussen grote steden aan weerszijden van de oceaan waren nog te groot. Om een dergelijke oversteek te verwezenlijken loofde de Amerikaanse hoteleigenaar Raymond Orteig een prijs uit voor de eerste vlucht van New York naar Parijs of andersom (5.800 km). Orteig verklaarde in 1919 dat:

… as a stimulus to the courageous aviators, I desire to offer (…) a prize of $25,000 to the first aviator of any Allied Country crossing the Atlantic in one flight, from Paris to New York or New York to Paris, all other details in your care.

Zijn aanbod was vijf jaar geldig, maar het bleek in die tijd een onmogelijke opgave. Zijn aanbod werd in 1924 voor nog eens vijf jaar verlengd. Toen leek de luchtvaart er klaar voor te zijn: de wedloop ging van start.

Afname luchtvaart na WOI

Tijdens de Eerste Wereldoorlog had de luchtvaart enorme stappen gezet, maar na de oorlog was de luchtvaart in vergetelheid geraakt. Piloten moesten nu rondkomen door gewassen te besproeien, stunten uit te voeren bij kermissen of luchtpost rond te brengen. Vliegtuigfabrikanten zagen een sterke daling in opdrachten. Zo’n aanzienlijke geldprijs trok onvermijdelijk de aandacht van elke piloot en vliegtuigontwerper van de jaren ’20.

Twee Franse fatale vluchten

Veel pogingen werden gedaan om de prijs te winnen, met name door Amerikanen – in vliegtuigen met namen als America en Columbia – en Fransen. Vooral twee pogingen van de Fransen geven het beste weer hoe gevaarlijk een Atlantische vlucht was, zelfs met oorlogshelden aan het stuur. Een van de piloten was zo overtuigd van Franse superioriteit op het gebied van luchtvaart, dat hij vertrok zonder eerst zijn vliegtuig te testen. Door een te zware vracht (van onder andere wijn en champagne) kwam hij niet eens van de grond en hij stortte van een afgrond aan het eind van de startbaan. Een dag na het vertrek van een volgende poging meldden Franse kranten dat de piloten waren geland bij het Vrijheidsbeeld en door New York paradeerden. Heel Frankrijk was in rep en roer. Later werd pas bekend dat ze in feite waren vermist. Deze piloten zijn nooit teruggevonden. De Orteig prijs dreigde een ramp te worden; in negen maanden waren al elf mensen omgekomen.

Onbekende Lindbergh is succesvol

De meeste pogingen werden gedaan in vliegtuigen die werden bestuurd en ontworpen door bekende piloten en ingenieurs met veel geld en ervaring. Maar de uiteindelijke winnaar had leren vliegen als stuntpiloot en luchtpostbezorger, had geen ervaring met vluchten over water en had beperkte financiële middelen. Charles Lindbergh had zijn Spirit of St. Louis laten bouwen en bevoorraden voor slechts $ 13.000 – de America had $ 500.000 gekost. De dag dat hij vertrok kende maar weinig mensen de naam Charles Lindbergh. Een dag later wist de hele wereld wie hij was.

Man of the Year

Toen Lindbergh na 33 uur vliegen aankwam in Parijs werd hij onthaald door 150.000 juichende toeschouwers. Op slag was hij de beroemdste man op aarde. Kinderen, straten en scholen werden naar hem vernoemd en hij werd overladen met prijzen en titels. De twee Britten die zeven jaar eerder over de Atlantische Oceaan waren gevlogen werden destijds ook als helden onthaald en zelfs tot ridders geslagen, maar al snel was de wereld ze weer vergeten. Dat was niet het geval voor Lindbergh; overal waar hij kwam werd hij opgewacht door juichende menigtes, hij kon niet langer normaal over straat. De opvolgende maanden zou hij door Europa en de Verenigde Staten toeren om speeches te geven, evenementen bij te wonen en in parades mee te lopen. Hij kreeg de Medal of Honor, hij werd de eerste persoon die op een Amerikaanse postzegel werd gedrukt, 11 juni werd benoemd tot Lindbergh Day en hij werd de eerste TIME - Man of the Year. De luchtvaart was voorgaande jaren in vergetelheid geraakt, maar Lindbergh’s Atlantische vlucht bracht het weer onder ieders aandacht.

Nasleep

In de jaren na Lindbergh’s vlucht werden er grote stappen gezet op het gebied van de luchtvaart. Steeds meer werd er geïnvesteerd in het bouwen en verbeteren van vliegtuigen. Halverwege de jaren ’20 had Boeing - toen nog een kleine vliegtuigfabrikant - zo weinig opdrachten dat het meubilair moest maken om rond te komen. Binnen een jaar na Lindbergh’s vlucht werkten er duizend mensen aan de nieuwste vliegtuigen. De wereld was in de ban geraakt van de luchtvaart. Het was een magisch idee dat men oceanen in slechts uren kon oversteken. Het idee dat een vliegtuig uit New York vertrok en uren later kon aankomen in Parijs of een andere grote stad was niet langer science fiction. Het was echt en het was tastbaar. Charles Lindbergh had de toekomst gebracht.