De Slag bij Lepanto

Lepanto 1571 – Een alliantie van christelijke staten zien de vloot van de Ottomanen als een bedreiging voor Europa en voor de handel in de Middellandse Zee. Wanneer de Ottomanen de Venetianen op Cyprus aanvallen, trekken de christelijke staten ten strijde. Op 7 oktober 1571 vindt de beslissende zeeslag bij Lepanto plaats.

Het Ottomaanse Rijk beheerste het grootste gedeelte van de landen aan de oost- en zuidkant van de Middellandse Zee. De Ottomanen vielen Cyprus binnen om de daar aanwezige Venetianen te verdrijven. De Venetianen vormden daarop een alliantie met andere christelijke staten. Venetië werd in de strijd tegen de Ottomanen bijgestaan door staten als Spanje, de Kerkelijke Staat Genua en het hertogdom Savoye. Deze alliantie verzamelde een vloot in Messina op Sicilië. Zij voeren in oostelijke richting, totdat ze op 7 okotber 1571 de Ottomaanse vloot ontmoetten.

Vijf uur strijd

Deze vloot was in westelijke richting vertrokken vanaf het Griekse Lepanto. De christelijke vloot bestond uit 208 schepen en de Ottomanen trokken ten strijde met 251 schepen. De vloot van de Ottomanen werd voornamelijk geroeid door christelijke slaven. De slag tussen beide partijen vond plaats bij de Golf van Patras in de Ionische Zee. Na de strijd die vijf uur in beslag nam waren 210 schepen van de Ottomaanse vloot vernietigd, terwijl er van de alliantie slechts 50 schepen verwoest werden. Bij de Ottomanen sneuvelden er 15.000 opvarenden. De christenen verloren de helft van dat aantal, maar bevrijdden daarentegen wel veel christelijke slaven van de Ottomanen.

Nasleep van de slag

De nederlaag was een grote klap voor de Ottomanen, die een tijd lang onoverwinnelijk leken op zee. Dit zorgde voor veel zelfvertrouwen in het westen. De Ottomanen herbouwden hun vloot echter zeer snel, waardoor zij hun suprematie in het oosten van de Middellandse Zee weer konden veiligstellen. Door dit snelle herstel moesten de Venetianen Cyprus in 1573 toch opgeven, waarna het drie eeuwen in Turkse handen zou blijven.