Doodvonnissen Neurenberg voltrokken

Neurenberg 1946 – Op de plek waar Hitler vroeger zijn grootse partijbijeenkomsten organiseerde staan nu 22 kopstukken van het naziregime terecht. Ze werden beschuldigd van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Op 16 oktober 1946 werden tien van hen geëxecuteerd.

Op 20 oktober 1945 ging het Neurenbergproces van start. Frankrijk, Groot-Brittannië, de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten zonden ieder twee rechters om het tribunaal te vormen. In totaal stonden er 22 kopstukken van het naziregime terecht, waaronder Joachim von Ribbentrop (Nazi-minister van Buitenlandse Zaken), Hermann Göring (Luftwaffe) en Arthur Seyss-Inquart (Rijkscommissaris van bezet Nederland). Ze werden beschuldigd van samenzwering, misdaden tegen de menselijkheid, misdaden tegen de vrede en oorlogsmisdrijven. Tijdens het proces beriepen de verdachten zich voor hun verdediging onder andere op hun machteloosheid onder het principe “Befehl ist Befehl”, maar de rechters verwierpen dit argument. Ook het verweer dat ze niet berecht konden worden, omdat er geen internationale wetten bestonden tegen hun misdaden legde het tribunaal naast zich neer.

Op 1 oktober 1946 werden twaalf van de verdachten veroordeeld tot de doodstraf. Zes anderen kregen gevangenisstraffen variërend van 10 jaar tot levenslang en drie verdachten werden vrijgesproken. Twee van de ter dood veroordeelden werden echter nooit geëxecuteerd. Göring pleegde de dag voor de executies zelfmoord en Bormann, die bij verstek veroordeeld was, bleek later al in 1945 te zijn overleden. Op 16 oktober 1946 werden de overige tien doodvonnissen voltrokken. De Franse rechters hadden voorgesteld om de veroordeelden met een vuurpeloton te doden, maar de Sovjets meenden dat een dergelijke dood te eervol zou zijn. Uiteindelijk werd besloten de doodstraffen uit te voeren door middel van verhanging. Het gerucht gaat dat de beul, de Amerikaanse sergeant John C. Woods, tijdens de executie de touwen te kort had gemaakt. Hierdoor waren de veroordeelden niet overleden aan een gebroken nek, maar aan een veel pijnlijkere verstikkingsdood. De Duitse veldmaarschalk Wilhelm Keitel zou maar liefst 24 minuten hebben gehangen voor hij overleed. Het officiële rapport van het Amerikaanse leger meldt hier echter niets over.