Dorst als wapen

In het jaar 1186 doen de kruisvaarderstaten aan de Middellandse Zee het uitstekend. Ze gebruiken hun inkomsten uit de handel om kastelen en versterkte steden te bouwen die het Heilige Land moeten beschermen tegen de aanhoudende dreiging van de islam. Lees hier hoe het klimaat én gebrek aan water leidden tot een ontzettende nederlaag voor de kruisvaarders.

Aan het hoofd staat Guy van Lusignan. Hij heeft problemen met enkele ridders die de islamitische handelskaravanen overvallen. Dat is niet alleen slecht voor de handel, maar schendt ook het verdrag tussen de christelijke en islamitische koninkrijken. Daardoor breekt er oorlog uit. Aan islamitische zijde staat Salah ad-Din Al-Ayyubi, beter bekend als Saladin, aan het hoofd van een rijk dat zich van Damascus tot Caïro uitstrekt.

Weg van de kastelen

De kastelen van de kruisvaarderstaten zijn onneembaar voor de islamieten en de voornaamste kracht van het christelijke leger ligt in hun sterk bewapende ridders. Maar door het bijzonder warme klimaat kunnen de ridders het niet lang uithouden in hun uitrusting. Bovendien is het islamitische leger vijfmaal groter. Van Lusignan wacht Saladin niet op in de kastelen, waar islamitische krijgers gemakkelijk kunnen worden afgeblokt, maar hij trekt erop uit met het grootste leger dat de kruisvaarderstaten ooit hebben gezien.

Nijpend watergebrek

Het leger moet door een stuk zeer droge woestijn en wordt voortdurend aangevallen door islamitische boogschutters. Dat vertraagt het leger en als de nacht valt, is het nog maar half zo ver als gepland. De strijders zijn nog diverse uren verwijderd van waterbronnen, die ook nodig zijn voor hun paarden. De volgende dag wordt het watergebrek nijpend. Om zich te beschermen tegen vijandelijke pijlen houden de troepen hun uitrusting aan.

Bezweken aan zonnesteken

Tegen het einde van dag twee kampt het hele leger met dorst en uitdroging. Twee uur verwijderd van water moeten ze opnieuw hun kamp opslaan op twee gemakkelijk verdedigbare heuvels. Tegen de ochtend heeft het leger van Saladin de heuvels volledig omsingeld. In de val en zonder water worden de ridders bestookt door een aanhoudende regen van pijlen. Saladin behaalt een gemakkelijke overwinning. Veel christelijke ridders zijn niet dood, maar gewoon flauwgevallen door uitdroging of een zonnesteek.

Ze overleven het, maar dan wel als slaven in Caïro. In de daaropvolgende weken geeft het ene kasteel na het andere zich over aan Saladin. Het hele Midden-Oosten wordt weer islamitisch.