Geschiedenis Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD)

Nederland is een van de van negen landen die veel geheime informatie uitwisselt met andere landen, zo blijkt uit documenten die klokkenluider Edward Snowden gelekt heeft. Ook Frankrijk, Noorwegen en Denemarken bevinden zich in deze groep. Eerder werd bekend dat Groot-Brittannië erg tevreden is over de Nederlandse inlichtingendiensten AIVD en MIVD. De MIVD kreeg in de jaren ’80 vorm.

In 1913 werd de eerste Nederlandse inlichtingendienst opgezet, namelijk de Generale Staf sectie III (GS III). Deze dienst diende om militaire informatie te verzamelen over verschillende Europese landen. In eerste instantie was deze dienst dus vooral gericht op defensie en op het buitenland. Na de Eerste Wereldoorlog veranderde dit en werden ook binnenlandse aangelegenheden belangrijk. In deze periode werd het voor de Nederlandse regering duidelijk dat het belang van een inlichtingendienst groot was.

Verschillende inlichtingendiensten

De GS III werd 1919 omgedoopt tot Centrale Inlichtingen Dienst (CI) waar in feite allerlei soorten informatie samenkwamen. In december 1941, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, bezette Japan de Nederlandse kolonie Nederlands-Indië. In het kader hiervan werd in Australië de Netherlands Forces Intelligence Service (NEFIS) opgericht, met als doel het verzamelen van informatie over de situatie in Nederlands-Indië ten behoeve van het leger. In 1945 kwam de kolonie weer in Nederlandse handen, waardoor de NEFIS niet meer voor haar oorspronkelijke doel nodig was. NEFIS ging daarom in 1948 op in de Centrale Militaire Inlichtingendienst. Deze organisatie was eerder opgezet als onderdeel van de CID dat zich richtte op militaire aangelegenheden.

Militaire Inlichtingendienst

Hierna kregen alle onderdelen van het Nederlandse leger hun eigen inlichtingendienst. Dit werden de MARID (marine),de LAMID (landmacht) en de LUID (LUCHTMACHT).Om het werk van deze inlichtingendiensten efficiënter te maken ging in 1987 een centralisatieproces van start. Hierbij werden alle aparte inlichtingendiensten betreffende het leger samengevoegd tot één dienst. Dit proces was voltooid in 1988 en de nieuwe dienst ging verder onder de naam Militaire Inlichtingendienst (MID).

Wet op inlichtingen- en veiligheidsdiensten

In 2002 ging de wet op inlichtingen- en veiligheidsdiensten van kracht. Deze wet legde specifiek vast welke speciale bevoegdheden de MID had om informatie te verkrijgen en onderzoek te doen. Hier waren eerst geen duidelijke regels over. Ook werd het toezicht op de MID ingesteld. De Commissie van Toezicht betreffende inlichtingen- en veiligheidsdiensten zou voortaan controle uitoefenen. Met ingang van deze wet werd de naam van de MID veranderd in Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) om zo ook de veiligheidstaak van de organisatie weer te geven.

Nationale Signals Intelligence Organisatie

Na aanleiding van de aanslagen van 11 september 2001 werd de Nationale Signals Intelligence Organisatie, ook wel de Nationale SIGINT Organisatie (NSO), in het leven geroepen. Dit werd een afdeling van de MIVD en kreeg als taak het onderscheppen van satellietcommunicatie. Nederland blijkt nu dus in de top 9 van landen die het meeste en het vaakst inlichtingen uitwisselen, te staan. Bovenaan de lijst staan Amerika en Groot-Brittannië.