Geschiedenis van Dierenpark Emmen

Dierenpark Emmen - tot 2004 het Noorder Dierenpark - was een dierentuin gelegen in het centrum van de stad Emmen. Het park werd op 31 december 2015 gesloten, maar is sinds zaterdag 18 juni 2016 heropend als een vrij toegankelijk stadspark. Het oude dierenpark Emmen mag weliswaar zijn omgetoverd, haar verleden is nog niet vergeten.

Een man met een visie

Op Hemelvaartsdag 1935 gingen de poorten van het Noorder Dierenpark voor de eerste keer open. De toenmalige eigenaar, Willem Oosting (1906-1983), was al van kinds af aan gek op dieren en had al vroeg in zijn leven de droom om directeur te worden van een dierentuin. Zijn eerste keus was Artis, maar toen dat niet lukte besloot hij om een eigen park te bouwen. Met financiële steun van zijn familie werd deze droom snel werkelijkheid en omdat het dierenpark op eigen terrein werd gebouwd had de gemeente hier niets over te zeggen. De dierentuin was in haar begindagen een particuliere onderneming.

Ervaring in het buitenland

Oosting had een bepaalde visie voor het park. Zo vond hij dat de hokken van de dieren zo natuurlijk mogelijk moesten aanvoelen. De dieren moesten het idee hebben dat ze in hun eigen leefgebied rondliepen en de bezoekers moesten het gedrag van de beesten goed kunnen observeren. Willem had dit concept afgekeken bij dierentuinen in het buitenland, waaronder het ‘Hagenbecks Park’ in Hamburg (geopend in 1863). De familie bezat vrij vroeg een auto, waardoor het relatief eenvoudig voor hen was om deze buitenlandse parken te bezoeken.

Park is populair

De opening van mei 1935 trok ongelofelijk veel bezoekers. Er kwamen naar schatting ongeveer 5000 mensen naar Emmen, ongekend voor die tijd! Het dierenpark bleef in de daaropvolgende jaren een groot succes en overtrof alle verwachtingen. Het park begon relatief klein, de fundamenten werden zoals gezegd gebouwd op familiegrond, maar al snel kon het omringende land worden opgekocht. De dierentuin groeide in die jaren gestaag en ook waren er ontwikkelingen in de privésfeer. Willem trouwde in 1938 met Tineke Bosma en het toeval wil dat zij van beroep tuinarchitecte was. Ze kon dus gelijk in het park aan de slag. Samen hebben de twee het park door de Tweede Wereldoorlog geloodst.

Noorder Dierenpark in de Tweede Wereldoorlog

Een echte hongersnood bleef tijdens de Tweede Wereldoorlog gelukkig uit in Drenthe, maar het was zeker niet eenvoudig om aan eten te komen. Het voeren van alle dieren in het park was dan ook een groot probleem. Het was in deze periode niet ongebruikelijk dat pasgeboren dieren, waaronder bizons en kamelen, aan de leeuwen en tijgers werden gevoerd. Hiermee bleef de populatie in stand maar steeg deze niet, waardoor de meeste dieren gewoon in het park konden blijven wonen. Tijdens de oorlog heeft de dierentuin ook een belangrijke rol gespeeld in het beschermen van onderduikers. Deze konden op diverse plaatsen in het park terecht.

Kritische bezoekers

Hoewel het Noorder Dierenpark na de oorlog (1945-1965) razend populair was, liepen aan het eind van de jaren zestig de bezoekersaantallen toch terug. Hiervoor werden verschillende redenen aangehaald, maar het toenemend autobezit leek hierin cruciaal. Mensen konden verder op reis en gingen vaker naar het buitenland, waardoor het park in Emmen steeds meer in de vergetelheid raakte. Ook werden bezoekers steeds kritischer. Het park ging niet met de tijd mee en voelde krap aan. De aandelen van Willem waren inmiddels - via zijn dochter - voor een gedeelte doorverkocht aan de gemeente: het park was hierdoor niet langer familiebezit.

De moed niet opgeven

Om het park te redden besloot de gemeente rond 1970 veel geld te investeren en er werd flink verbouwd. Dieren die volgens de nieuwe directie bij elkaar hoorden werden bij elkaar gestopt: de roofdieren kregen een nieuwe galerij en er kwam een grote savanne voor alle Afrikaanse diersoorten. In 1995 werd de laatste hand gelegd aan alle verbouwingen, maar het mocht uiteindelijk niet baten. Een groot probleem was dat het park in het midden van de stad lag. Hierdoor was er geen mogelijkheid tot uitbreiding en daardoor konden er weinig nieuwe diersoorten bijkomen. Dit was voor de directie een doorn in het oog.

Sluiting en ‘Wildlands’

Er kwam daarom in 2002 een nieuwe locatie genaamd ‘Es’, aan de andere kant van het centrum waar wel genoeg ruimte was. Op deze nieuwe locatie werden diverse oude en nieuwe diersoorten gehuisvest. Met een luchtbrug waren beide locaties met elkaar verbonden. Bezoekersaantallen bleven echter teruglopen en daarom werd het idee geopperd om helemaal te verhuizen naar de nieuwe locatie. Door deze verhuizing (tegenwoordig heet dit park Wildlands Adventure Zoo) kwam de oude dierentuin leeg te staan. Deze heeft inmiddels dus toch weer een functie gekregen: als mooi stadspark in het hart van het centrum.