Hadžić, laatste verdachte Joegoslavië-tribunaal gearresteerd
De laatste voortvluchtige die wordt gezocht door het Joegoslavië-Tribunaal in Den Haag, de voormalige Kroatisch-Servische leider Goran Hadžić, is gearresteerd. Dat meldde omroep B92 in Belgrado woensdag.
In 2004 werd hij bijna gearresteerd. In 2005 berichtten Servische media dat hij zich in een orthodox klooster in Servië of Montenegro bevond en vanaf 2008 zou hij zich in Wit-Rusland hebben verscholen. Vandaag werd hij dan toch gearresteerd, twee maanden na de arrestatie van Ratko Mladic. Bij zijn arrestatie sprak minister van defensie Hans Hillen erover dat het goed voor Servië is en voor de internationale rechtsorde. Als voorwaarde voor Servië om toe te treden tot de Europese Unie werd gesteld dat zij Mladic moesten opsporen. Jarenlang konden beide mannen hun straf ontlopen. Nu is ook voor Hadžić de ´dag des oordeel´ aangebroken. Wie was deze man?
Hadžić
Hadžić was begin jaren negentig president van de Kroatische Serviërs. Hij wordt beschuldigd van betrokkenheid bij misdaden tijdens de verdrijving van de etnische Kroaten uit het deel van Kroatië dat de Serviërs opeisten. Hij is aangeklaagd voor misdaden tegen de menselijkheid en schending van het oorlogsrecht. Goran Hadžić werd op 7 september 1958 geboren in Vinkovci, een Kroatische stad in het oosten van Slavonië, een gebied in het noordoostelijk deel van Kroatië. Voordat de Kroatische onafhankelijkheidsoorlog (1991-1995) begon werkte hij in een warenhuis. Al vroeg raakte Hadžić geïnteresseerd in politiek en sloot hij zich aan bij de Joegoslavische Communistenbond. Aan het einde van de jaren tachtig werd hij lid van de Servische Democratische Partij, Srpska Demokratska Stranka. De partij werd opgericht door onder andere Radovan Karadzic.
Boomstamrevolutie
De eerste democratische verkiezingen van Kroatië werden op 7 mei 1990 gehouden. Het gebied viel nog steeds binnen Joegoslavië. De Kroatische Democratische unie had de intentie uitgesproken de niet-Kroatische delen als minderheden te erkennen en niet als afzonderlijke landsdelen. Het directe gevolg was dat de Kroatische Serviërs gedegradeerd werden tot minderheden in de republiek Kroatië. In gebieden waar Serviërs een meerderheid vormden, begonnen ze met protesten tegen de autoriteit van de nieuwe Kroatische regering. Zij erkenden deze niet.
In augustus 1990 blokkeerden ze de wegen die Dalmatië met de rest van Kroatië verbonden. De blokkade was voornamelijk gemaakt van boomstammen uit de nabijgelegen bossen, waardoor de gebeurtenis de boomstamrevolutie werd genoemd. De spanningen hielden een jaar aan en mondden uiteindelijk uit in de Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog. In 1991 werd in de Kroatische Krajina, de randgebieden, door de Serviërs onder Milan Babić een eigen republiek uitgeroepen.
Republiek van Servisch Krajina
De republiek vormde korte tijd later samen met de Oblast de Republiek van Servische Krajina, de zelfuitgeroepen Servische republiek in Kroatië. Besloten werd om Hadžić als kandidaat voor de leiding naar voren te schuiven. Op 26 februari 1992 werd de parlementaire premier van de Republiek van Servische Krijana Milan Babic opzij geschoven ten gunste van Hadžić. Voordat de republiek werd gesticht, werden meer dan 170.000 niet-Servische inwoners verdreven, vermoord of in gevangenenkampen ondergebracht.
In september 1993 startte Kroatië Operatie Medak. Hadžić verzocht Belgrado om versterking, wapens en militaire uitrusting. Het verzoek werd genegeerd, maar 4000 paramilitairen arriveerden in het gebied om te helpen in de strijd. In februari 1994 werden er verkiezingen uitgeschreven en Martic nam het presidentschap van Hadžić over.
Aanklachten Hadžić
Hadžić wordt beschuldigd van betrokkenheid bij de gedwongen verwijdering en moord op burgers in Kroatië tussen 1991 en 1993. Er zijn veertien aanklachten van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid tegen hem ingediend.
