Een vrouw bekijkt een affiche rondom de staatsgreep van Griekenland, 1967. Bron: Nationaal Archief Anefo.

Militaire staatsgreep in Griekenland in 1967

Griekenland houdt de gemoederen in Europa nog steeds flink bezig. De verkiezingsuitslagen hebben uitgewezen dat het Griekse volk tegen de bezuinigmaatregelen is die het land zijn opgelegd door de EU. Het lukt de partijen echter maar niet om een regering te vormen, waardoor het alleen maar langer duurt voor Griekenland kan gaan werken aan haar problemen. In de jaren ’60 verkeerde het land ook in een politieke crisis, waarna een militaire staatsgreep volgde.

Complot van linkse militairen

De Griekse inlichtingendienst rolde in 1965 een complot op van linkse militairen die een staatsgreep planden. De zoon van zittend premier Papandreou, Andreas Papandreou, zelf parlementariër, zou hieraan hebben meegewerkt. Hierop ontsloeg koning Constantijn II de premier en viel de regering. Er ontstond een politieke crisis rondom de vervolgingen van de linkse militairen. Bij de verkiezingen in 1967 hing de dreiging voor een linkse of rechtse staatsgreep in de lucht.

Staatsgreep

Uiteindelijk werd er op 21 april 1967, twee weken voor de verkiezingen, een staatsgreep gepleegd door middelhoge militairen. Kolonel Georgios Papadopoulos en generaal Stylianos Patakos werden de leiders van de direct ingevoerde militaire junta. De koning, die niets met de staatsgreep te maken had, ging akkoord met dit militaire bewind en stelde jurist Konstantinos Kollias aan als premier. Papadopoulos en Patakos gingen hiermee akkoord en Kollias werd geïnstalleerd als regeringsleider. De junta benadrukte dat ze rechts noch links was, maar liet wel alle Grieken met linkse ideeën arresteren en opsluiten. De junta behield de macht in Griekenland tot 1973. Toen viel het bewind uiteen na aanhoudende protesten (link) van met name studenten.

Onrust rondom staatsgreep

Op de foto uit 1967 zien we een vrouw die een affiche bekijkt waarop opgeroepen wordt om vooral niet naar Griekenland met vakantie te gaan, vanwege de onrust rondom de staatsgreep. Dit is opmerkelijk, omdat de betrekkingen met het buitenland tijdens het bewind van de junta opvallend goed bleven.