Mongolië onafhankelijk van China

Ulaan Bator 1921 - “Mongolen, vandaag zijn wij verlost van het Chinese juk” roept generaal Sukbaatar in het hart van de Mongoolse hoofdstad. “Mongolië is onafhankelijk!” Op de achtergrond kijkt het Rode Leger van de Sovjet-Unie toe. Mongolië is dan wel van de Chinezen verlost, maar de overheersing door de Sovjets is hiermee begonnen.

Mongolië is een land van uitersten, zowel qua temperaturen als op politiek vlak. Het steppeland bezaaid met de karakteristieke yurt tenten is vooral bekend door founding father Genghis Khan. Khan verenigde de verschillende nomadenvolken in de twaalfde en dertiende eeuw. Hij maakte van Mongolië het grootste en machtigste rijk van Azië. Na de dood van Khan reikte het rijk van Korea tot aan Hongarije en van India tot aan Rusland. Toch kon de legende van Khan niet verhinderen dat Mongolië achtereenvolgens ingelijfd werd bij China in 1918 en de Sovjet-Unie in 1921. In 1990 werd het land een democratie. 

Genghis Khan

Genghis Khan was een harde en rechtlijnige strijder die loyaliteit hoog in het vaandel had staan. Hij schreef wetten voor die niet gebaseerd waren op religie of ideologie, maar op praktische overwegingen. Hij stelde de belastingwetten zo op dat goederen maar een keer werden aangeslagen. Op die manier werd het Mongoolse Rijk de eerste vrije handelszone. Vrijheid van religie zag hij als een basisrecht. Hoewel hij zelf hoogstwaarschijnlijk sjamanistisch was, had hij veel interesse in andere godsdiensten zoals het christendom, de islam, het taoïsme en het boeddhisme. Ook maakte hij een begin met diplomatieke immuniteit en internationaal recht door een wet in te stellen die ambassadeurs beschermde. In die tijd werden ambassadeurs namelijk vaak gemarteld en vermoord. 

Het Mongoolse Rijk

Het Mongoolse Rijk heerste tot 1911 over China. Nadat de macht van de Mongolen in de veertiende eeuw was teruggedrongen, vormden ze in de zeventiende eeuw samen met de Manchurijnen de Qing dynastie. Dat rijk, waartoe ook China behoorde, viel in 1911 uiteen en de Republiek China werd uitgeroepen. China claimde Tibet en Mongolië. In 1915 tekenden Mongolië, China en Rusland een verdrag waarin Mongolië gedeeltelijke autonomie verkreeg. Twee jaar later riepen de Bolsjewieken in Rusland de revolutie uit. Niet veel later werd Mongolië binnengevallen door de ‘Witte Russen’ (de anticommunisten). De enige manier om van deze aanval af te komen was door de hulp van de Bolsjewieken in te roepen. Dat was het begin van het 69 jarige communistische tijdperk van Mongolië.