Onafhankelijkheidsdag Afghanistan
De Grieken hebben het geprobeerd, de Turken, Mongolen en Perzen ook en uiteindelijk waagde zelfs Engeland zich meerdere malen aan het veroveren van Afghanistan. Hoewel het land veel heersers heeft gekend, riep Amanhoella Khan, toenmalig emir en niet veel later koning van Afghanistan, op 19 augustus 1919 de onafhankelijkheid uit.
Afghanistan heeft nooit een eenduidige heerser gekend, totdat Dost Mohammed zich in 1836 uitriep tot emir, een eretitel die iemand als leider aanduidde. Het land werd in die tijd echter geteisterd door invallen van zowel de Perzen - met steun van Rusland - als andere Afghaanse aanvoerders.
Ook de Britten wilden meer invloed in Afghanistan in de 19e eeuw. Zij maakten contact met de Afghaanse leider Sjah Sjua en probeerden middels hem de macht te grijpen. Daarmee begon de Eerste Anglo-Afghaanse Oorlog in 1838. Deze verliep echter desastreus en na talloze rellen en opstanden besloten de Britten in december 1842 het land weer op te geven aan Dost Mohammed. Ze waren van mening dat alleen hij eenheid in het land kon brengen.
In 1878 ging het echter weer mis. Engeland vreesde dat als zij Afghanistan niet zouden innemen, Rusland het wel zou doen. Ze begonnen de Tweede Anglo-Afghaanse Oorlog en grepen de macht in het land. Alsof de geschiedenis zich herhaalde, braken er opstanden uit en zag Engeland zich in 1880 wederom gedwongen het land op te geven aan Sher Ali, de opvolger van Dost Mohammed.
Op 19 februari 1919 werd de toen heersende emir Habiboellah Khan vermoord, waarna Amanoellah Khan zich als emir vestigde. Hij eiste veranderingen in het verdrag dat Afghanistan toen met Engeland had, maar de Britten negeerden dit. Dat leidde tot de Derde Anglo-Afghaanse Oorlog, maar omdat de Britten net uit de Eerste Wereldoorlog kwamen, kwam het op 8 augustus tot een wapenstilstand. Amanoellah Khan beloofde toen op 19 augustus aan de bevolking dat Afghanistan een vrij land zou blijven.
Op de Onafhankelijkheidsdag wordt vooral het culturele aspect van het land gevierd. De Afghaanse voorliefde voor poëzie en klassieke kunst staat voorop. De huidige overheid brengt bovendien de ontwikkeling van het land naar voren, voornamelijk vanwege de turbulentie die de burgeroorlog van 1996, het daaropvolgende Talibanregime en de inval van de VS in 2001 met zich meebrachten. Veel historische monumenten zijn nog beschadigd en het onderwijs komt weer traag op gang.
