Ontstaan van de republiek Syrië
Een vluchtelingenkamp net over de grens in Turkije is beschoten door Syrische troepen. De Verenigde Staten is woedend en het aan de VN beloofde staakt-het-vuren lijkt niet van kracht te gaan. Allerlei persberichten maken melding van het aanhoudende geweld. In het begin van de 20e eeuw was Syrië nog Frans territorium. Er werd hevig gevochten tegen de Fransen, en later was Syrië een strijdtoneel van de Tweede Wereldoorlog.
In 1936 besloten Syrië en Frankrijk een onafhankelijkheidsverdrag te ondertekenen. De overeenkomst werd echter nooit geratificeerd door de Franse wetgevende macht, waardoor Syrië de facto onder Frankrijk bleef vallen. De Tweede Wereldoorlog bracht vervolgens een definitieve verandering. In 1940 werd Frankrijk bezet door de Duitse Wehrmacht en kreeg het land een regering van nazi-collaborateurs: het Vichy regime.
Syrië viel zodoende ook onder Vichy Frankrijk. Ondertussen bevochten Britse troepen en Franse vrijheidsstrijders de Duitsers in het Midden-Oosten. Tijdens de Syrië-Libanon campagne van juli 1941, werd het door Vichy gedomineerde Syrië aangevallen door geallieerde troepen. Het doel van het offensief was om te voorkomen dat Nazi Duitsland zijn macht in het Midden-Oosten verder zou uitbreiden via de territoria van Vichy. Irak viel ook al onder een pro-Duits bewind. Egypte, toen een geallieerd bolwerk, leek door Syrië bedreigd, De Vichy kolonie had grote strategische waarde als gebied tussen Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
Via Syrië vlogen Duitse en Italiaanse gevechtsvliegtuigen naar Irak, om het land te verdedigen tegen een Britse invasie. Ook wilden de Duitsers gebruik maken van het spoorwegennet van Syrië om wapens te leveren aan Irak. Al deze zaken werden als een bedreiging gezien voor de geallieerde aanwezigheid in het Midden-Oosten en in Noord-Afrika. Door Syrië over te nemen van het Vichy regime, probeerden de geallieerden hun houvast in het Midden-Oosten te versterken.
Het offensief was erg succesvol,en de troepen van Vichy konden de opmars niet weerstaan. In juni 1941 werd Damascus ingenomen. De Syriërs zelf zagen de bevrijding als een aanleiding om de onafhankelijkheid alsnog uit te roepen. De Fransen blokkeerden dit echter, en wilden de kolonie behouden. In de loop van de Tweede Wereldoorlog werd de druk vanuit Syrisch nationalistische groeperingen op de Fransen daarom opgevoerd. Ook de Britten drongen er bij de Fransen op aan hun troepen weg te halen uit Syrië.
Op 1 januari 1944 werd Syrië uiteindelijk erkend als onafhankelijke republiek. De Franse soldaten vertrokken in april 1946 – Frankrijk was ondertussen zelf alweer bevrijd. Syrië kwam nu in handen van een republikeinse regering. Een zeer instabiele periode volgde. Tussen 1946 en 1956 had Syrië twintig verschillende kabinetten en werd er viermaal een nieuwe grondwet vastgelegd. De nieuwe staat Syrië zou bovendien vele malen in conflict komen met buurlanden, met name de nieuw te vormen staat Israël.
