Prins Hendrik en zijn minaressen
Prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin werkte zich tijdens zijn huwelijk met koningin Wilhelmina meerdere malen in de problemen. Verschillende minnaressen en buitenechtelijke kinderen zorgden voor spanningen binnen de koninklijke familie en kostten Hendrik bijna al zijn geld. Prins Hendrik was dus zeker geen man van onbesproken gedrag.
Prins Hendrik en koningin Wilhelmina
Prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin (1876-1934) was de man van koningin Wilhelmina. Het paar trouwde in 1901. De frivole Hendrik paste eigenlijk niet bij de aristocratische en plichtsgetrouwe Wilhelmina. Hendrik werd dan ook grotendeels buiten de staatszaken gehouden. Naar eigen zeggen zat hij er “voor spek en bonen' bij. Daarnaast was Hendrik financieel helemaal afhankelijk van Wilhelmina. Gecombineerd met een uitbundige levensstijl en een behoeftige familie veroorzaakte dit chronische geldproblemen.
Buitenechtelijke escapades
Verveling en frustratie leidden ertoe dat de prins-gemaal vluchtte in zijn liefhebberijen, met name de jacht, en seks. Hendrik bezocht geregeld prostituees. In 1924 zette hij flink de bloemetjes buiten in het nachtleven van Marseille. Ook had hij diverse minnaressen. Bij minstens één daarvan verwekte hij ook een kind, namelijk bij Mien Wenneker (1887-1973), die in 1918 beviel van een zoon. Het buitenechtelijke kind werd (tegen betaling) erkend door luitenant Jan Derk Lier, een vroegere adjudant van de prins, en ging als Pim Lier door het leven. Vermoed wordt dat prins Hendrik bij Mien Wenneker nog andere kinderen verwekte, maar dat is nooit bewezen. Claims waren er in ieder geval genoeg.
Geldproblemen
In 1924 werd zijn buitenechtelijke zoon Henry geboren. Moeder en kind verhuisden naar Zuid-Amerika, buiten de schijnwerpers. Maar de affaire bracht meer vervreemding tussen Hendrik en Wilhelmina. Het stel sliep al niet meer samen in één kamer sinds 1914. Het onderhouden van buitenechtelijke kinderen vergrootte de geldproblemen van de prins. Hendrik leende van iedereen die hij zover kon krijgen, en verkocht onderscheidingen van het Rode Kruis, waarvan hij voorzitter was. In totaal moet Hendrik voor meer dan 2 miljoen gulden (naar schatting heden ten dage 15 miljoen euro) aan schulden hebben gemaakt. Schulden die veelal door Wilhelmina weer werden betaald.
Onder curatele
Om een beetje grip op Hendrik's handelen te krijgen benoemde de koningin politiecommissaris François van ’t Sant als toezichthouder. Vanaf dat moment kon Hendrik niets meer doen zonder expliciete toestemming van Wilhelmina. Maar van 't Sant zorgde ook voor verlichting in de problemen van de prins. Hij regelde de schulden, stond vrouwen te woord die claimden zwanger te zijn van de prins, en naar verluidt zou hij zelfs ontmoetingen met prostituees hebben geregeld in zijn eigen huis.
Geruchten
Behalve feiten, maar vooral veel geruchten over minnaressen, buitenechtelijke kinderen en chantage, gingen er nog meer verhalen over de prins, bijvoorbeeld dat Hendrik biseksueel zou zijn geweest en syfilis gehad zou hebben. En zich zelfs met minderjarige jongens zou hebben vermaakt. Maar tastbare bewijzen ontbreken. Historicus Cees Fasseur, biograaf van Wilhelmina, ontkent de geruchten, maar beaamt dat de prins-gemaal een groot vrouwenliefhebber was. Hij illustreert dat met een anekdote: Tijdens het feest van prinses Juliana bij haar afstuderen in Leiden zei ere-promotor Johan Huizinga tegen de prins dat “de prinses heel intelligent is en dat ze goed met haar vrouwelijke jaargenoten kon opschieten”, waarop Hendrik zou hebben gezegd: "Die intelligentie heeft ze van haar moeder, en dat van die meisjes heeft ze van mij."
