Rosj Hasjana: het Joodse nieuwjaar
Door de hal van de synagoge klinkt een lage, langgerekte toon. Het is de teki’a, een oproep tot bezinning, die wordt geblazen op een sjofar tijdens de Rosj Hasjana, het Joodse nieuwjaar.
Rosj Hasjana betekent letterlijk ‘hoofd van het jaar’. Deze feestdag herinnert Joden aan het begin van de tijd, toen Adam werd geschapen. Daarnaast wordt het als een goed moment voor een nieuwe start gezien. Het nieuwe jaar begint dus in de herfst, op het moment dat de oogsten zijn binnengehaald en de natuur begint te verdorren. De festiviteiten beginnen op de eerste twee dagen van de Joodse maand tisjrie.
Volgens de leer van de Thora is dit de zevende maand van de Joodse kalender, maar volgens de mondelinge leer Misjna is het de eerste. Op beide dagen wordt er op belangrijke plekken, zoals de synagoge, een sjofar, of bazuin, geblazen, een hoorn van een ram of geit. Er wordt honderd keer op deze bazuin geblazen, wat Joden oproept tot bezinning. Tijdens deze dagen eet men veel zoete lekkernijen, waaronder appels met honing, wat als symbool staat voor een goed jaar. Joden wensen elkaar dan ook doorgaans ‘een zoet jaar als de appel met honing’.
Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!
In de middag wordt de tasjliech uitgevoerd. Dit is een gebruik waarbij Joden broodkruimels in stromend water werpen terwijl zij een gebed opzeggen. Tasjliech betekent letterlijk ‘wegwerpen’. Ze geloven dan ook dat hierdoor hun zondes net zoals de broodkruimels weg zullen stromen. Tijdens Rosj Hasjana staan de begrippen ‘inkeer’ en ‘omkeer’ centraal. Dat wil zeggen dat Joden terugkijken op wat zij als individu en als gemeenschap hebben gedaan. Zij beloven de dingen die zij verkeerd hebben gedaan het komende jaar beter te doen. In de tien dagen na Rosj Hasjana hebben Joden de tijd om zich te buigen over deze verbeteringen, waarna Jom Kipoer volgt, de Grote Verzoendag. Op deze feestdag wordt de verzoening met God voltooid.
Afbeelding:
Olve Utne [CC-SA-BY 2.5] via Wikimedia Commons
