Russen lijden een grote nederlaag in de Eerste Wereldoorlog

Aan het begin van de twintigste eeuw hadden veel Europese landen bondgenootschappen met elkaar besloten. Dit betekende dat in een geval van oorlog de landen elkaar zouden helpen. Rusland had trouw beloofd aan Servië. Toen Oostenrijk-Hongarije in 1914 de oorlog aan Servië verklaarde na de aanslag op de Oostenrijkse troonopvolger Frans Ferdinand, deed Rusland opeens mee aan de oorlog tegen Duitsland. Maar het land was niet klaar voor oorlog en al helemaal niet tegen het geïndustrialiseerde Duitsland.

Agrarisch Rusland

Rusland was aan het begin van de twintigste eeuw nog redelijk agrarisch. Mensen leefden in kleine dorpen en van grote industrialisatie was geen sprake. Het land was daarnaast te groot om een goed leger te onderhouden. Wel hadden de Russen vanuit andere landen wapens geïmporteerd maar niet genoeg voor een grote oorlog. De oorlog in 1914 kwam dan ook slecht uit. Duitsland trok eerst Frankrijk en België binnen, precies volgens het Von Schlieffenplan. Dat gaf Rusland de tijd om te mobiliseren. Dit was echter nog niet snel genoeg. De Duitsers stuurden al gauw een deel van hun legers naar het oostfront.

Strijd aan het oostfront

Deze strijd aan het oostfront verliep voor de Duitsers een stuk beter dan de gevechten aan het westfront. Daar zaten de Duitsers vast in de loopgraven. De Duitsers konden daarna snel het Russische binnenland in trekken doordat ze de omringende landen zoals Polen ook al hadden veroverd. Dit had meerdere oorzaken. De Russische soldaten waren wel getraind maar hadden niet voldoende wapens en middelen om te vechten. Vooral de bevoorradingslijn van het leger was te lang en er was te weinig voedsel om iedereen te voeden. Daardoor was het Russische leger zwak. De Duitsers konden hier met hun snelle moderne wapens makkelijk doorheen vechten waardoor de verovering snel ging. Aan de Russische kant vielen veel slachtoffers en al snel stond de teller op 1 miljoen doden.

Vrede van Brest-Litovsk

Nadat steeds meer families slachtoffer waren van de oorlog, was de Russische bevolking klaar met de oorlog. De moraal zakte steeds verder weg en door grote voedseltekorten nam de onrust steeds verder toe. Veel soldaten deserteerden of kwamen in opstand. Uiteindelijk brak in februari 1917 de revolutie uit waar de communistische leiders Vladimir Lenin en Karl Marx op hadden gehoopt. In de Oktoberrevolutie van 1917 namen de communistische bolsjewieken de macht over in Rusland. Vrijwel direct kondigden ze een staakt het vuren af met de Duitsers om nog meer slachtoffers in de oorlog te voorkomen. Bovendien wilden ze onder leiding van Vladimir Lenin het land hervormen. Duitsland stemde snel in met de vrede van Brest-Litosvk. Voor hen was dit gunstig omdat ze dan alle soldaten naar het westfront konden sturen. De geallieerden hadden hier erg veel last van maar de Verenigde Staten kwamen helpen en kon Duitsland worden verslagen.

Herstellen na de Eerste Wereldoorlog

Rusland was dan nu niet meer in oorlog maar het verdrag van Brest-Litovsk had ook nadelen. Rusland moest veel land afstaan aan Duitsland zoals Polen, Litouwen, Estland en Letland. Tevens moest Rusland 6 miljard mark betalen aan Duitsland. Het herstel na de Eerste Wereldoorlog verliep dus moeizaam. Toen Duitsland de oorlog verloor, werd het verdrag van Brest-Litovsk nietig verklaard. De herstelbetalingen hoefden dus niet te worden voldaan waardoor het nieuwe communistische regime meer plannen kon uitvoeren. De Russische revolutie was namelijk nog steeds in volle gang.