Top 5 bizarre medische experimenten
Elektrodes, hersenchirurgie, betwijfelbare proefpersonen. Medische onderzoekers gingen vroeger niet al te subtiel om met hun proefpersonen. Hieronder volgen de 5 meest bizarre experimenten.
Zwart braaksel
In 1793 brak een epidemie van de gele koorts uit in Philadelphia, maar liefst 5000 mensen stierven aan deze voor de inwoners nieuwe en mysterieuze ziekte. Stubbins Ffith begon daarom in 1801 een studie medicijnen aan de University of Pennsylvania. In zijn 3e jaar van de studie begon hij de gele koorts te onderzoeken. Destijds waren de oorzaken van de ziekte nog onbekend en Ffith wilde bewijzen dat de ziekte niet besmettelijk was. Daar was hij zo zeker van, dat hij op zichzelf begon te experimenteren. Ffith werd bekend door zijn bizarre zelfexperimenten. Om te bewijzen dat de gele koorts absoluut niet besmettelijk was maakte Ffith incisies in zijn armen een smeerde hij het braaksel erin, daarnaast probeerde hij het braaksel te frituren en daarmee de damp van het virus te inhaleren. Toen duidelijk werd dat deze pogingen niet hielpen besloot hij om het zwarte braaksel te drinken van een geïnfecteerde patiënt en daarnaast ook het bloed, speeksel en urine van patiënten op zijn lichaam te smeren. Hij raakte niet besmet, maar de bizarre experimenten hielpen hem niet om achter de oorzaak van de ziekte te komen. Achteraf gezien logisch, want zoals we tegenwoordig weten wordt het virus overgedragen door muggen en niet door de mens zelf.
Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!
Van homo naar hetero
In 1953 begon de Amerikaanse dr. Robert Heath aan een experiment op een homoseksuele man. Heath wilde onderzoeken of hij deze man ‘hetero’ kon maken door middel van een elektrode.
Heaths proefpersoon kwam uit de gevangenis. De man was gearresteerd wegens het bezit van marihuana en door mee te doen aan het experiment van Heath, zou hij zijn gevangenisstraf kunnen verkorten De man ging akkoord en kon Heath een gat in de schedel van de man boren om daar elektrode aan te brengen in het deel van de hersenen dat geassocieerd wordt met genot. Daarmee kon de patiënt tijdens het experiment op een knopje drukken, zodat dat deel van de hersenen werd gestimuleerd, waardoor hij genot zou ervaren. De proefpersoon kon zichzelf doormiddel van de elektrode tot een orgasme brengen, terwijl hij een heteroseksuele pornofilm te zien kreeg. Later in het experiment zelfs bij seksuele handelingen met een vrouwelijke prostituee die dr. Robert Heath voor hem had betaald. Heath was er van overtuigd dat hij zijn homoseksuele patiënt had ‘bekeerd’. Na het experiment bleek dat niet helemaal waar te zijn. De ‘bekeerde’ proefpersoon had weliswaar tien maanden na het experiment een affaire met een getrouwde vrouw, maar hij werd ook actief in de homoseksuele prostitutie.
Lobotomie
In 1940 voerde Walter Freeman de transorbitale lobotomie uit op zo’n 2500 Amerikanen waaronder Rosemary Kennedy. Bij deze behandeling werden de patiënten met psychische aandoeningen, zoals bijvoorbeeld schizofrenie en depressie, bewusteloos gemaakt met een elektroshock er werd er vervolgens een ijspriem door de oogkas, langs de oogbal doorgeslagen naar de schedel. Op deze manier werden er kleine incisies gemaakt in de frontaalkwabben van de proefpersonen zodat Freeman de overactieve emoties van zijn patiënten kon verminderen.Tegenwoordig is deze lugubere behandeling verboden, patiënten worden behandeld met toepasselijke therapievormen en indien noodzakelijk soms ook met medicatie.
Geïnjecteerde virusinfectie
Tussen 1955 en 1970 injecteerden dr. Saul Krugman en zijn collega’s gehandicapte kinderen op de Willowbrook State School met Hepatitis A. Dit besmettelijke virus, dat onder andere geelzucht, maagpijn, vermoeidheid en verminderde eetlust veroorzaakt, werd bij maar liefst zestig kinderen bewust ingespoten. Krugman had hiervoor zelfs de toestemming van de ouders gekregen door te zeggen dat met dit experiment hun kinderen voor de rest van hun leven immuun zouden zijn voor hepatitis. Met dit experiment wilde Krugman het verschil tussen Hepatitis A en B ontdekken. Hoewel deze manier van experimenten natuurlijk onmenselijk was, heeft het onderzoek van Krugman wel veel betekend voor de medische wetenschap. Het verschil tussen hepatitis A en B werd ontdekt en er werd een vaccin gevonden voor hepatitis B.
Het gewicht van de ziel
In 1907 voerde dr. Duncan MacDougall een experiment uit om het bestaan van de menselijke ziel wetenschappelijk te bewijzen én om erachter te komen of de ziel massa had. MacDougall experimenteerde op zes tuberculosepatiënten door hen tijdens het sterfproces te wegen. De patiënten werden voor, tijdens en na het overlijden gewogen door hun bedden op een industriële weegschaal te plaatsen. MacDougall noteerde hoe een patiënt 21,3 gram verloor tijdens het overlijden en concludeerde daaruit dat de menselijke ziel dus 21 gram woog. De resultaten zijn gepubliceerd in The New York Times, maar zijn vandaag de dag van geen enkele wetenschappelijke waarde. Als de resultaten van hetgewichtsverlies kloppen, zou het eerder komen door transpiratie die wordt veroorzaakt door een stijging van de lichaamstemperatuur die kort optreedt zodra de bloedcirculatie stopt.
