Vibrators in de 20ste eeuw

Vandaag de dag ligt er nog een redelijk taboe op het gebruik van vibrators. Alhoewel duizenden mensen het seksspeeltje gebruiken, wordt er in de media niet veel over gesproken. Vóór de jaren ’20 was een vibrator in huis echter heel gewoon. Daarna werd het bestempeld als seksspeeltje en ‘verdween’ het onder de toonbank. Met de seksuele revolutie in de jaren ’70 werd de vibrator echter weer geaccepteerd.

Vibrators vanaf de oudheid

Al op antieke Griekse vazen en Romeinse muurschilderingen zijn afbeeldingen van fallusvormen te zien en ook zijn er enkele fallusvormige voorwerpen gevonden. Ook werd sinds de oudheid geprobeerd om op mechanische wijze trillingen te maken voor een body-massage en andere medische doeleinden. De vibrator zoals we die nu kennen, werd pas uitgevonden in de 19de eeuw. De eerste mechanische vibrators dienden een medisch motief en moesten met de hand bediend worden, zoals de in 1855 uitgevonden Macurator Bloed Circulator. De medici in die tijd gebruikten ze bij hysterische vrouwen. Volgens hun theorie hadden deze vrouwen te veel vrouwelijk zaad opgespaard door te weinig seksuele activiteit met een man. Met behulp van de vibrator konden de vrouwen weer rustig worden nadat ze een orgasme hadden gehad. In 1875 werd geëxperimenteerd met stoom-aangedreven vibrators maar ze bleven groot en onhandig. Elektriciteit bleek in 1875 de oplossing en begin twintigste eeuw kwam het apparaat op de markt.

Jaren ’20 vibrators

Zodra vibrators voor het grote publiek makkelijk te verkrijgen waren, werd de vibrator een van de standaard elektrische apparaten in huis. Ze werden nu op grote schaal gefabriceerd en leken op ouderwetse haardrogers, nagelverzorgingsapparaten en verlengstukken van stofzuigers. Op het eerste gezicht was dus niet te zien waar ze voor dienden. Met slogans over gezondheid werden vibrators massaal aangeprezen in vrouwentijdschriften en huishoudblaadjes. Ze konden makkelijk via postorderbedrijfjes worden besteld. Nadat echter de porno-industrie de vibrators in films ging gebruiken, werden ze steeds meer een taboe. Na de jaren ’20 verdween de vibrator uit de winkel en konden ze nog alleen worden gekocht in kleine speciaal winkels.

Seksuele revolutie

De seksuele revolutie van de jaren ’70 veranderde het beeld over de vibrators. Door goedkopere batterijen en nieuwe materialen zoals plastic konden de vibrators goedkoper worden gemaakt. Ze werden als nek- en gezichtsmassages aangeprezen in allerlei tijdschriften en de verkoop nam toe. Na een tijdje veranderde de vorm en zagen de vibrators er steeds meer uit als de vorm van het mannelijk geslacht. Ook werden pornografische afbeeldingen bij de verpakkingen gedaan. Sinds de laatste jaren worden steeds mooiere, veiligere en goede vibrators ontwikkeld. Langzaamaan verdwijnt het taboe en wordt de vibrator in huis weer gebruikelijker.