Voorzitters IMF maken het bont
De Franse justitie begint een onderzoek naar de rol van IMF-voorzitter Christine Lagarde. Het nieuws komt exact een maand na Lagardes installatie als opvolger van Dominique Strauss-Kahn, de voormalig voorzitter van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Het is een organisatie die werd opgericht aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Het IMF omschrijft zichzelf als "een organisatie van 187 landen (vanaf juli 2010), die werkt aan de mondiale monetaire samenwerking, het bevorderen van een veilige financiële stabiliteit, de internationale handel te vergemakkelijken, de werkgelegenheid te bevorderen, duurzame economie te stimuleren en te zorgen voor een vermindering van de armoede.”
Bretton Woods Conferentie
Het IMF werd opgericht op 27 december 1945. De Tweede Wereldoorlog liep ten einde en de westerse landen hadden door de oorlog economische problemen. Er moest iets gebeuren om de economieën van de West-Europese landen weer tot leven te wekken. In die lijn werd de Bretton Woods Conferentie gehouden in juli 1944. Het is een akkoord dat werd gesloten tussen 44 landen en dat getekend werd in Bretton Woods in de Verenigde Staten. Op 27 december 1945 werd in navolging van de conferentie het Internationaal Monetair Fonds (IMF) opgericht in het kader van het Marshallplan, een omvangrijk materieel hulpplan, dat op initiatief van de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken George C. Marshall drie jaar na de Tweede Wereldoorlog in werking trad.
Goudstandaard
De Bretton Woods Conferentie leidde dus tot de oprichting van het IMF en de Wereldbank en indirect tot het invoeren van de goudstandaard. Europa stond er economisch slecht voor en besloten werd om de waarde van alle nationale valuta te koppelen aan die van de Amerikaanse dollar. De dollar werd aan de andere kant weer gekoppeld aan het goud. Hiermee werd de dollar dan nu ook officieel de belangrijkste munt ter wereld. Het IMF werd de waakhond van deze gouden standaard om de goudreserves en de betalingsbalans in de gaten te houden. Het IMF leent geld uit aan staten die daar behoefte aan hebben en maakt een plan over de termijn en voorwaarde voor terugbetaling. Dit systeem droeg bij aan de snelle wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog.
Doelstellingen
Ook nu leent het IMF nog geld uit aan lidstaten die met betalingsproblemen te kampen hebben. Als een land er niet in slaagt om voldoende buitenlands geld te verdienen door export om alles te kunnen betalen wat het importeert, kan het een beroep doen op het IMF. In ruil daarvoor moeten de landen die willen lenen instemmen met economische hervormingen. Het doel is om op de lange duur een evenwichtige betalingsbalans te creëren. Deze economische hervormingen bestaan uit het verhogen van de belastingen, het verlagen van de overheidsuitgaven en het privatiseren van staatsbedrijven. Het IMF is van mening dat door de wereldhandel vrij te laten er een betere integratie van landen in de wereldeconomie tot stand komt en het kan leiden tot minder betalingsproblemen.
Kritiek
aar in de loop van de jaren is er kritiek gekomen op de organisatie. Zo zou het IMF geen problemen hebben om met dictators in Chili, Brazilië, Nicaragua, Congo-Kinshasa samen te werken en schendingen van de mensenrechten, het arbeidsrecht en de milieuwetgeving door de vingers zien als er economische voordelen voor het westen zijn. Ze zouden te veel een liberale en open markteconomie stimuleren. Daardoor lopen de schulden in sommige arme landen slechts op. Door de opgelegde regelgeving zouden de landen alleen nog maar in grotere problemen komen. Naast de inhoudelijke kritiek heeft het IMF dit jaar met meer problemen te kampen.
Christine Lagarde
Het afgelopen jaar is er veel te doen geweest over de directie van het IMF. Zo werd Dominique Strauss-Kahn op zaterdag 14 mei 2011 gearresteerd in de Verenigde Staten nadat een hotelmedewerkster hem had beschuldigd van aanranding. En nu staat de top van het IMF wederom in de kijker. Christine Madeleine Odette Lagarde werd op 5 juli 2011 aangesteld als directeur van het IMF en opvolger van Strauss-Kahn en wederom komt een voorzitter van het IMF in het nieuws. Op 4 augustus 2011 besloot het Franse Hof van Justitie van de Republiek een onderzoek in te stellen naar haar rol in 2008 bij een betaling van 285 miljoen euro aan Bernard Tapie, een zakenvriend van de Franse president Nicolas Sarkozy. Het ging om een schikking van een geschil rond de verkoop van het bedrijf Adidas. De Franse politica was in het tweede en derde kabinet-Fillon minister van Economische Zaken en onder haar bewind speelde de zaak.
