Zuid-Afrika en de Grote Trek
Blanke Zuid-Afrikaanse boeren trekken weer naar het noorden van het land. Het doel is om miljoenen hectares leegstaand land te cultiveren. Al in 1830 trokken vele duizenden blanke boeren van voornamelijk Nederlandse afkomst in hun huifkarren naar het noorden. Op zoek naar land.
Op 6 april 1652 stichtte Jan van Riebeeck namens de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) een bevoorradingsstation op Kaap de Goede Hoop. Deze VOC-vesting stond onder bestuur van de VOC en niet van de Nederlandse staat. Na de bouw van het fort: Kasteel de Goede Hoop in het huidige Kaapstad, kwam een stroom mensen op gang naar het gebied in het zuiden van het Afrikaanse continent. Het groeide langzaam uit tot een Nederlandse kolonie, ondanks het verbod van de VOC om gebieden te koloniseren. Met name Nederlandse boeren reisden overzee om een stukje land in de Kaapkolonie te ontginnen.
Engels bewind
In de 18e eeuw kwam daar verandering in. Groot-Brittannië wilde verhinderen dat Zuid-Afrika een Franse kolonie zou worden en trok in 1795 naar het gebied bij Kaap de Goede Hoop waar ze de Slag om Muizenberg wonnen tegen de Nederlanders. Daarna probeerden de Nederlanders nog weerstand te bieden, maar in 1797 namen de Britten tijdens de Napoleontische oorlogen, de Kaapkolonie over.
In 1803 trokken de Britten zich korte tijd terug, maar toen Nederland in 1805 bankroet werd verklaard, pakten de Britten hun kans. Nederland was op dat moment een satellietstaat van Frankrijk geworden. De Britten kwamen terug naar Zuid-Afrika en annexeerden het gebied. In Zuid-Afrika woonden op dat moment een groot aantal kolonisten. Deze kolonisten waren grotendeels van Nederlandse, Vlaamse, Franse en Duitse afkomst. Zij zagen de verandering van bestuur met lede ogen aan.
De Grote Trek
De kolonisten werden Boeren, voortrekkers, genoemd en staan nu ook wel bekend als Afrikaners. Zij waren het niet eens met de status quo in de Kaapkolonie. Het Britse kolonialisme, de verengelsing, de grensoorlogen met de oorspronkelijke bevolking van het land en de afschaffing van de slavernij zette de grote groep boeren ertoe om hun geluk elders te beproeven. Naar schatting 12.000 boeren trokken in de jaren 1830 tot 1850 naar het binnenland om hun eigen republieken te stichten. Dat werden de boerenstaten: Oranje Vrijstaat en Transvaal. Gesticht omdat de boeren het niet eens waren met het Engelse bewind en massaal wegtrokken uit de West-Kaap.
Nieuwe Grote Trek
In de 19e eeuw besloeg de Grote Trek twintig jaar. In de 21e eeuw verlaten blanke Boeren opnieuw het gebied in de West-Kaap, op zoek naar leeg, vruchtbaar land. In een paar jaar tijd hebben Zuid-Afrikaanse boeren zich ontfermd over miljoenen hectares landbouwgrond in 22 Afrikaanse landen. Naast in de buurlanden Zambia en Mozambique, zijn de boeren ook verder naar het noorden getrokken. Tot aan Libië.
Vorig jaar maakte de Zuid-Afrikaanse regering duidelijk dat ze sneller werk wil maken van de landhervorming die ze in 1994 bij het einde van het apartheidssysteem had aangekondigd. Het doel dat gesteld werd was om dertig procent van de landbouwgrond over te dragen aan zwarte boeren. Voorlopig is maar vier procent van de akkers en weiden overgedragen, zegt Ruth Hall verbonden aan de University of the Western Cape. Zij onderzoekt de migratiegolf van blanke Boeren naar het noorden. De ´Nieuwe Grote Trek´ is volgens Hall begonnen in 2008 en nog steeds aan de gang.
