Boeddha was niet dik
We kennen ze allemaal, de Boeddhabeeldjes die de spirituele meester afbeelden als goedlachse, dikke man. Gautama Buddha, zoals Boedha eigenlijk heet, was echter een knappe, slanke prins. Hoe kwam het historisch misverstand in de wereld dat Boeddha dik was?
Volgens de overlevering werd Boeddha rond 563 voor Christus geboren in een hindoe-familie in Nepal als zoon van de koning der Sakya’s. Boeddha was dus een prins, en werd opgevoed in een paleis. Op 29-jarige leeftijd verliet hij zijn thuis echter om te zien hoe de wereld buiten de paleismuren eruit zag. Samen met zijn bediende sloop hij ’s nachts stiekem de stad in. Boeddha was geschokt door de armoede en ziekte die hij hier aantrof.
Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!
Kort na de nacht in de stad verliet Boeddha het paleis om als monnik in India te gaan leven. Boeddha vastte en deed aan zelfkastijding, waardoor hij zeer mager werd en verzwakte. Zijn slanke postuur behield Boeddha de rest van zijn leven maar uithongering en zelfkastijding werkten uitiendelijk niet voor hem om de spirituele verlichting te bereiken. Hij koos voor een andere aanpak: meditatie. Hiermee bereikte hij op 35-jarige leeftijd de verlichting. Volgens Boeddha was het voor iedereen mogelijk om deze staat te bereiken door middel van meditatie en zelfobservatie. Hij ging zijn bevindingen doceren en werd een gerespecteerde spirituele leider. Zijn leer groeide uit tot een religie: het Boeddhisme.
Verschil Boeddha en Budai
Het beeld van de dikke, goedlachse Boeddha klopt dus niet. Dat Boeddha toch vaak zo wordt afgebeeld komt door een verwarring met Budai. Dit was een Chinese monnik en godheid. Zijn bijnaam is, vanwege zijn gulle lach, de lachende Boeddha. In het westen wordt Budai daarom vaak verward met Boeddha. De folkloristische figuur Budai zou rond de 10e eeuw na Christus hebben geleefd en een monnik zijn geweest in de leer van Gautama Buddha, met invloeden uit de Chinese cultuur. Het zou geluk, rijkdom en gezondheid brengen om over de buik van een beeld van Budai te wrijven. Dat Budai vaak met een lachend gezicht wordt afgebeeld heeft hij te danken aan zijn vermeende vrolijke en liefdevolle karakter.
Dat Budai vaak Boeddha wordt genoemd is niet verwonderlijk. Buddha betekent in het Sanskriet namelijk ‘de wakkere’ of ‘de verlichte’, waardoor iedereen die een staat van spirituele verlichting bereikt in principe buddha kan worden genoemd. Maar de werkelijke Gautama Buddha is dus een heel ander persoon dan de dikke lachende Budai.
