18 juli jarig: Johannes Camphuys
Hij arriveert als jonge jongen in Nederlands-Indië en weet al snel carrière te maken als koopman. Later stapt hij over op de bestuursfuncties, waar hij eveneens veel succes mee behaalt. Als hij uiteindelijk gekozen wordt tot Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië, weet hij echter geen noemenswaardige indruk achter te laten. Johannes Camphuys werd geboren op 18 juli 1634.
Johannes Camphuys werd geboren op 18 juli 1634 te Haarlem. Gedurende zijn jeugd trad hij in de leer bij een zilversmid in Amsterdam, maar toen hij de volwassen leeftijd bereikte, besloot Camphuys naar Nederlands-Indië af te reizen. In 1652 vertrok hij aan boord van de ‘Lastdrager’ richting het Oosten, maar het schip leed in het voorjaar van 1653 schipbreuk voor de Shetlandeilanden. Ruim een half jaar later zou hij aan boord van de ‘Vergulde Draak’ alsnog Nederlands-Indië bereiken.
Eenmaal aangekomen in Batavia vond Camphuys al snel een baan als klerk bij de algemene secretarie. Vervolgens wist hij uit te groeien tot koopman (1664), opperkoopman (1670) en zelfs hoofd van de Nederlandse factorij in het Japanse Deshima (1671). Later stapte Camphuys over naar een bestuursfunctie en was hij onder meer lid van de Raad van Justitie, de Hoge Regering en de Raad van Indië. Op 11 januari 1684 werd hij uiteindelijk benoemd tot Gouverneur-Generaal van Indië. Een aantal andere koloniale bestuurders had echter ook gehoopt Gouverneur-Generaal te worden, en dus waren de verhoudingen tussen Camphuys en de Raad van Indië altijd gespannen. Camphuys weigerde zelfs om sommige besluiten van de Raad uit te voeren, maar vond zich hierin altijd gesteund door de Heren XVII.
Uiteindelijk kwam Camphuys niet bekend te staan als een groot bestuurder. Zijn regeerperiode bleef grotendeels gevrijwaard van grote rampen en conflicten, en dus kon hij nergens echt zijn stempel op drukken. Het enige probleem binnen de koloniën dat wel een oplossing vereiste – de grootschalige corruptie– werd door Camphuys niet aangepakt. Sterker nog, vaak had hij zelf de hand in het opzetten van nieuwe monopolies. Op 17 december 1690 kreeg Camphuys na een bestuursperiode van 6 jaar op eigen verzoek ontslag. Hij trok zich terug op zijn privé-eiland Edam voor de kust van Batavia, waar hij vijf jaar later op 18 juli 1695 kwam te overlijden.
Afbeeldingen:
- Gerrit van Goor via Wikimedia Commons