3 november jarig: Aurangzeb, keizer van het Mogolrijk
Aurangzeb regeert 49 jaar over het Mogolrijk in India, dat onder zijn gezag haar grootste omvang bereikt. Door zijn militaire successen en enorme rijkdom wordt hij gezien als één van de grootste Mogolkeizers uit de geschiedenis, ondanks dat hij de religieuze tolerantie van zijn voorgangers laat varen. Aurangzeb werd geboren op 3 november 1618 te Dahod.
Aboe Moezaffar Mohi-oed-Din Mohammed Aurangzeb werd geboren als één van de vier zonen van keizer Shah Jahan (1628-1658) en keizerin Mumtaz Mahal, voor wie het mausoleum Taj Mahal werd gebouwd. Nadat Aurangzeb door zijn vader tot onderkoning van het Dekan Hoogland was benoemd, onderscheidde hij zich al snel op het slagveld. Na de ziekte van keizer Shah Jahan in 1657 brak er een successieoorlog uit tussen zijn zoons Aurangzeb, Dara Shikoh, Shah Shuja en Murad Baksh. Hoewel Shah Jahan de voorkeur gaf aan Dara Shikoh als opvolger kwam Aurangzeb als winnaar uit de strijd, waarna hij zich op 31 juli 1658 tot keizer liet kronen. Hij verzorgde zijn vader, die tot 1666 bleef leven, met grote zorg.
Na aanvang van zijn regeerperiode maakte Aurangzeb als snel duidelijk dat hij niet zo tolerant was als zijn voorgangers, zoals Akbar de Grote. Aurangzeb voerde meteen de Sharia in en liet niet-moslims hoge belastingen betalen. Hij liet eveneens een aantal hindoetempels slopen, waarna hij er moskeeën voor in de plaats liet zetten. Zijn religieuze politiek leidde tot tegenstand van de hindoeïstische Maratha’s en de Sikhs, die verschillende keren in opstand kwamen. Aurangzeb bewees zich echter een kundig veldheer door grote gedeelten van het zuiden van India te veroveren, waardoor het Mogolrijk zich sterk uitbreidde.
De vele oorlogen die hij voerde kostten de Mogols grote hoeveelheden geld, waardoor hij, ondanks enorme staatsinkomsten, het Mogolrijk na zijn dood op 3 maart 1707 in Delhi achterliet met bijna lege schatkisten. Dit droeg sterk bij aan het verval van het rijk na zijn dood. De keizer werd opgevolgd door zijn zoon Bahadur Shah, die het verval niet kon tegenhouden. In 1757, vijftig jaar na de dood van Aurangzeb, was de macht van de Mogols zo goed als verdwenen.
