Claude Shannon en Edward O. Thorp, uitvinders van de Smartwatch

Een revolutie waar iedereen op dit moment mee te maken heeft, is de digitale revolutie. De digitale revolutie vond plaats tussen de jaren vijftig en zeventig en betekende een verschuiving van analoge mechanische naar digitale technieken. Deze revolutie bracht ons uiteindelijk de Personal Computer en andere technologische gadgets. Een van de laatste Gadgets is Apples Smartwatch. De Amerikaanse Mathematici Claude Elwood Shannon (30 april 1916 – 24 februari 2001) en Edward Oakley Thorp (14 augustus 1932) kunnen gezien worden als de uitvinders van dergelijke aan het lichaam te dragen computers.

De onderzoekers Edward O. Thorp en Claude Shannon

Edward O. Thorp werd geboren in Chicago en studeerde aan de University of California. Na het behalen van zijn Ph.D. was hij werkzaam aan diezelfde universiteit als wiskundedocent en tussen 1977 en 1982 was hij professor in de wiskunde en financiën op de Irvine-campus. Thorp was een fervent blackjackspeler en deed aan de universiteit onderzoek naar strategieën om bij het spel kaarten te tellen. Zijn boek Beat the Dealer, waarin hij zijn onderzoeken uitlegde was immens populair. Claude Shannon werd geboren op 30 april 1916 in een klein plaatsje genaamd Petoskey in Michigan. Na zijn bachelor aan de University of Michigan kreeg Shannon de mogelijkheid om als onderzoeksassistent een baan te krijgen bij de Massachusetts Institute of Technology (MIT). Na het behalen van zowel een ingenieurstitel als een doctorsgraad in de mathematiek, ging Shannon werken in de Bell Laboratories, het onderzoekscentrum van het Amerikaanse telecombedrijf. Ook bleef hij werkzaam voor het MIT. Shannons mathematische theorieën legden de basis voor computergestuurde technieken. Zijn onderzoeken richtten zich op het verzenden van digitale informatie.

Uitvindingen van Shannon

Shannon was een extravagant figuur. Zo is van hem bekend dat hij zich weleens al jonglerend op een eenwieler verplaatste. Naast zijn wetenschappelijke onderzoeken hield hij zich ook bezig met het vervaardigen van interessante, maar soms ook nutteloze, gadgets. Enkele van deze gadgets waren bijvoorbeeld een raketgestuurde frisbee, een gemotoriseerde pogostick (een soort stok met een spiraal waarmee je hoog kon springen) en een vuurblazende trompet. Ook maakte hij een machine die de Rubik’s Cube eigenhandig kon oplossen. Samen met Thorp, creëerde Shannon in 1961 een apparaat dat hen moest helpen bij het valsspelen bij roulette. Dit apparaatje kon onzichtbaar weggestopt worden in een schoen. Het apparaatje kon de snelheid van de roulettetafel meten en gaf deze middels een geluidsignaaltje in een oortje door aan de drager. Thorp refereerde naar dit apparaatje als de eerste wearable computer – ofwel een apparaat dat direct aan het lichaam gedragen kon worden.

Rekenmachinehorloges

Het allereerste draagbare consumentenproduct, was een rekenmachinehorloge van Hewlet Packard uit 1977. In de jaren tachtig waren dergelijke rekenmachinehorloges een ware hit. In dat zelfde decennium kwam onderzoeker Steve Mann met een eerste op het hoofd te dragen computer, met tekst, graphics en multimedia capaciteiten. Tegen het einde van de jaren negentig wist hij deze zo te verbeteren dat het product niet groter meer was dan een gewone zonnebril. Het begin van de jaren negentig kende bovendien een enorme bloei van onderzoeken naar dergelijke wearables, met keyboards en floppydrives die aan een riem gedragen konden worden. Een verbetering op het rekenmachinehorloge kwam al in 1994, toen onderzoekers van de University of Toronto met een volledig functionerende polscomputer kwamen. Pas vanaf de jaren 2000 zagen consumenten in China de eerste producten voor aan de pols, toen bedrijven daar besloten telefoons te maken in de vorm van horloges. De 6e generatie Ipod nano kan worden gezien als het eerste westerse product. Schrijver Douglas Adams schreef ooit het volgende over digitale horloges:

Orbiting this at a distance of roughly ninety-eight million miles [from the sun] is an utterly insignificant little blue-green planet whose ape-descended life forms are so amazingly primitive that they still think digital watches are a pretty neat idea.

  Als hij geweten had wat deze producten nu zoal niet allemaal kunnen, had hij dan in 1979 hetzelfde geschreven?