Zwitserse Garde: huurlingen van de paus

Bij formele aangelegenheden wordt de Paus altijd beveiligd door een escorte van militairen in kleurige uniforms, die zo uit de zestiende eeuw lijken te komen. Deze militairen vormen de Zwitserse Garde, die al sinds 1506 de Paus beschermen.

Ontstaan Zwitserse Garde

Op 22 januari 1506 werd de Zwitserse Garde in het leven geroepen, bestaande uit zo’n 150 soldaten. Aanleiding hiervoor was een vraag van paus Julius II aan de afgevaardigden van het Zwitsers Eedgenootschap, de voorloper van Zwitserland, om Zwitserse huursoldaten af te staan voor de verdediging van het Vaticaan. Zwitserse huurlingen stonden bekend als goede en betrouwbare soldaten en de barre economische situatie in Zwitserland zorgde voor genoeg animo voor een functie als huurling. De Garde kreeg de belangrijke taak te dienen als lijf- en paleiswacht van de paus.

Plundering van Rome

De plundering van Rome (‘Sacco di Roma’) op 6 mei 1527 vormde de eerste grote test voor de Zwitserse Garde. Troepen van keizer Karel V van het Heilige Roomse Rijk, woedend vanwege achterstallige betalingen, vielen Rome binnen en lieten geen spaan heel van de Garde. Door de overmacht van vijandige troepen, stierven uiteindelijk 147 van de 189 gardisten. Paus Clemens VII kon nog wel in veiligheid worden gebracht in de Engelenburcht. Tot op de dag van vandaag wordt het bloedbad van 6 mei 1527 door de Garde herdacht. Ook worden op deze dag de nieuwe gardisten beëdigd. Naast de plundering van Rome vocht de Zwitserse Garde ook tegen de Franse legers, die Rome in 1798 tijdens de Franse Revolutie bezetten. Daarnaast speelde de Garde een kleine rol tijdens de Italiaanse eenwording.

Kostuums van de leden van de Garde

De Zwitserse Garde verwierf vooral bekendheid met de opvallende kostuums, waarvan vaak werd beweerd dat ze door Michelangelo zelf ontworpen waren. De geel-blauw-rode kleding is echter ontworpen door Jules Repond en pas begin twintigste eeuw in gebruik genomen. De kleuren zijn afgeleid van de families De’Medici en Della Rovere, die sterke, soms zelfs familiale banden met de paus hadden. De klassieke pofbroek werd door Repond niet vanwege modieuze voorkeur gekozen, maar was juist een praktische ‘modernisering’, omdat de Garde zo een automatisch wapen in de broek kon verstoppen. Naast de pofbroek dragen de gardisten vaak een hellebaard, witte kraag en een metalen bewerkte helm die de morion genoemd wordt.

Toelatingseisen

Hoewel de Zwitserse Garde vooral een ceremoniele garde lijkt, zijn de gardisten wel degenlijk goed getrainde militairen. Om lid te kunnen worden van de Zwitserse Garde moet je voldoen aan een aantal strenge eisen. Allereerst rekruteert de Garde, de naam verraadt het al, alleen Zwitsers. Dit betreft praktiserende katholieke mannen tussen de 19 en 30 jaar oud, met een lengte die boven de 1.74 meter reikt. Daarnaast moet je goedgekeurd zijn voor militaire dienst en een beroepsopleiding hebben. Je verleden dient schoon te zijn van eventuele misstanden en lange haren, een snor of baard is uit den boze. Huwen mag, maar dan alleen als je de graad van korporaal hebt bereikt en minimaal drie jaar bij de Garde in dienst bent. Overigens is dit alleen mogelijk als er een kleine woning vrij komt in de kazerne. Ben je geen korporaal of korter dan drie jaar in dienst, dien je ongehuwd te blijven. Mocht je aanleg voor voetbal hebben, kun je terecht bij FC Guardia, waarmee ook deelgenomen wordt aan de Vaticaanse voetbalcompetitie. Hierin wordt gestreden tegen de andere partijen die het Vaticaan beschermen, want de Zwitserse Garde is inmiddels niet de enige meer die dit doet. De opvolger van Daniel Anrig heeft dus niet alleen de zware taak de paus te beschermen, maar ook om FC Guardia naar het kampioenschap te loodsen.